Mars 2020 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mars 2020
Emblemat Mars 2020
Dane misji
Indeks COSPAR

2020-052A

Zaangażowani

NASA

Pojazd
Statek kosmiczny

Perseverance, Ingenuity

Masa pojazdu

1025 kg

Rakieta nośna

Atlas V 541

Start
Miejsce startu

CCAFS Space Launch Complex 41

Początek misji

30 lipca 2020, 11:50 UTC

Lądowanie
Miejsce lądowania

Krater Jezero

Lądowanie

18 lutego 2021, 20:55 UTC

Czas trwania misji

211 dni (lot)

Multimedia w Wikimedia Commons
Trajektoria lotu
Start misji Mars 2020 z Przylądka Canaveral

Mars 2020 – bezzałogowa misja badawcza Marsa amerykańskiej agencji kosmicznej NASA rozpoczęta w lipcu 2020 roku. W skład bezzałogowej sondy weszły: moduł przelotowy, lądownik wraz z żurawiem oraz pojazdy marsjańskie: łazik Perseverance i helikopter Ingenuity. Całość została wyniesiona z wyrzutni nr 41 wojskowej bazy lotniczej na Przylądku Canaveral rakietą Atlas V w wariancie 541, 30 lipca 2020 roku o godzinie 11:50 UTC. Lądowanie w kraterze Jezero odbyło się, zgodnie z planem, 18 lutego 2021 roku[1][2]. Łazik wylądował o godzinie 20:56 UTC. Lądowanie zakończyło się pełnym powodzeniem. Łazik nie został uszkodzony i ok. 21:00 UTC przesłał pierwsze zdjęcia z powierzchni[3].

Do zadań misji należy zbadanie możliwości istnienia życia na Marsie (gł. w przeszłości), analiza marsjańskiego klimatu, geologii, a także przygotowanie przyszłych misji załogowych na Marsa[4].

Podróż na Marsa[edytuj | edytuj kod]

Lot na Marsa[edytuj | edytuj kod]

W dniu lądowania na Marsie, sonda przebyła dystans 470 milionów kilometrów względem Słońca[5]. Odległość między Ziemią a Marsem mierzy od 56 milionów kilometrów do 401 milionów kilometrów[6] (wynika to z położenia planet na orbitach). Sonda przebyła większy dystans niż maksymalna odległość między Ziemią a wolniej orbitującym Marsem – okno startowe jest kompromisem między czasem lotu a energią napędu. Na około 20 godzin przed lądowaniem prędkość przelotowa sondy (względem Słońca) wynosiła około 76 820 kilometrów na godzinę[5].

Lądowanie na Marsie[edytuj | edytuj kod]

Podejście do lądowania i lądowanie w dniu 18 lutego 2021 r. było w pełni zautomatyzowane, podobnie jak w poprzednich misjach, ze względu na czas tranzytu sygnału między Ziemią a Marsem wynoszący około 11 minut; odpowiednie instrukcje zostały zaprogramowane w statku kosmicznym i łaziku. Stopień zejściowy był w stanie wykryć przeszkody i w razie potrzeby zmienić miejsce lądowania za pomocą ruchów bocznych do 300 metrów[7][8].

Miejsce lądowania łazika

Podczas i po lądowaniu, które zostało potwierdzone w Centrum Kontroli Misji JPL o 20:55 UTC, nad miejscem lądowania przeleciała sonda Mars Reconnaissance Orbiter, która jest połączona z Ziemią poprzez Deep Space Network i służyła jako stacja przekaźnikowa. Kilka godzin po lądowaniu Exomars Trace Gas Orbiter przeszedł nad miejscem lądowania i przejął rolę stacji przekaźnikowej[9]. Ze swojej strony, sonda kosmiczna Maven zmieniła swój kurs przed lądowaniem na Marsie 2020, aby udokumentować to wydarzenie za pomocą swoich instrumentów[10]. Mars Express monitoruje lokalne warunki pogodowe w miarę postępu misji[9].

Pierwszy lot helikopterem[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Ingenuity.

Pierwszy lot Ingenuity odbył się 19 kwietnia 2021 roku. Po raz pierwszy leciał na Marsie przez 39 sekund, osiągając wysokość lotu wynoszącą trzy metry[11][12]. Był to pierwszy lot śmigłowca na obcym ciele niebieskim[12].

Misja[edytuj | edytuj kod]

Misja ma na celu poszukiwanie dowodów – biosygnatur istnienia życia drobnoustrojów i wody na Marsie w przeszłości. Jest częścią Mars Exploration Program. Planowane jest zebranie i przechowanie 31 próbek rdzeni skalnych i gleby powierzchniowej które w późniejszej fazie misji będą wysłane na ziemię do analizy – co jest głównym etapem misji. Perseverance zbada również powierzchnię Marsa i dokona pomiarów pod kątem planowania przyszłych ekspedycji ludzkich na czerwoną planetę. Ponadto dokona zamiany małej próbki CO2 z marsjańskiej atmosfery na tlen.

marsPerseveranceRoutes
Możliwe trasy łazika Perseverance

Łazik Perseverance bada krater Jezero, który jak przypuszczają naukowcy był głębokim na 250 m jeziorem około 3,9 miliarda do 3,5 miliarda lat temu[13]. Jezero posiada dziś widoczną deltę rzeczną, gdzie przepływająca przez nią woda zdeponowała przez eony wiele osadów, które są „niezwykle dobre w zachowywaniu biosygnatur”[13][14]. Osady w delcie prawdopodobnie zawierają węglany i uwodnioną krzemionkę, o których wiadomo, że zachowują mikroskopijne skamieniałości na Ziemi przez miliardy lat. Przed wyborem Jezero, do września 2015 roku rozważano osiem proponowanych miejsc lądowania misji; Columbia Hills w kraterze Gusev, krater Eberswalde, krater Holden, krater Jezero[15][16], Mawrth Vallis, północno-wschodni Syrtis Major Planum, Nili Fossae oraz południowo-zachodnia Melas Chasma[17].

Ulepszona technologia precyzyjnego lądowania, która zwiększy wartość naukową misji robotycznych, będzie miała również kluczowe znaczenie dla przyszłej eksploracji powierzchni przez człowieka[18]. W oparciu o wkład zespołu Science Definition Team, NASA określiła ostateczne cele dla łazika. Stały się one podstawą do ogłoszenia wiosną 2014 roku przetargu na dostarczenie instrumentów dla ładunku naukowego łazika[19]. Misja będzie również próbowała zidentyfikować wodę podpowierzchniową, ulepszyć techniki lądowania oraz scharakteryzować pogodę, pył i inne potencjalne warunki środowiskowe, które mogą mieć wpływ na przyszłych astronautów mieszkających i pracujących na Marsie.

Kluczowym wymogiem misji dla tego łazika jest pomoc w przygotowaniu NASA do kampanii Mars Sample Return (MSR), która jest potrzebna przed jakąkolwiek załogową misją[20][21]. Taki wysiłek wymagałby trzech dodatkowych pojazdów: orbitera, łazika pobierającego i dwustopniowego, napędzanego paliwem stałym pojazdu wznoszącego na Marsa (MAV), które nie wchodzą w skład misji[22]. Od 20 do 30 wywierconych próbek zostanie zebranych i zbuforowanych wewnątrz małych rurek przez łazik Perseverance[23], i pozostawionych na powierzchni Marsa w celu ewentualnego późniejszego pobrania przez NASA we współpracy z ESA. „Łazik pobierający” odzyskałby skrytki z próbkami i dostarczył je do dwustopniowego, napędzanego paliwem stałym pojazdu wznoszącego na Marsa (MAV)[24][21].

W lipcu 2018 roku NASA zleciła Airbusowi opracowanie projektu koncepcyjnego „łazika pobierającego”. MAV wystartowałby z Marsa i wszedł na orbitę o wysokości 500 km, a następnie dokonał rendez-vous z Next Mars Orbiter(inne języki) lub Earth Return Orbiter. Pojemnik z próbkami zostałby przeniesiony do pojazdu wejścia na Ziemię (EEV), który przywiózłby go na Ziemię, wszedł w atmosferę pod spadochronem i twardo wylądował w celu odzyskania i przeprowadzenia analiz w specjalnie zaprojektowanych bezpiecznych laboratoriach.

Łazik Perseverance[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Perseverance (łazik).
Łazik Perseverance

Perseverance został zaprojektowany z pomocą zespołu inżynierów Curiosity, ponieważ oba są dość podobne i mają wspólny sprzęt[25][26]. Inżynierowie przeprojektowali koła Perseverance, aby były bardziej wytrzymałe niż koła Curiosity, które po kilometrach jazdy po powierzchni Marsa wykazały postępujące pogorszenie[27]. Perseverance ma grubsze, bardziej wytrzymałe aluminiowe koła, o zmniejszonej szerokości i większej średnicy, 52,5 cm, niż koła Curiosity o średnicy 50 cm[28][29]. Aluminiowe koła są pokryte knagami dla trakcji i zakrzywionymi tytanowymi szprychami dla sprężystego wsparcia[30]. Połączenie większego zestawu instrumentów, nowego systemu pobierania próbek i buforowania oraz zmodyfikowanych kół sprawia, że Perseverance jest o 14 procent cięższy od Curiosity, ważąc odpowiednio 1025 kg i 899 kg[29]. Łazik jest wyposażony w pięcioprzegubowe ramię robotyczne o długości 2,1 m. Ramię to jest używane w połączeniu z wieżyczką do analizy próbek geologicznych z powierzchni Marsa[31].

Łazik wyposażony jest w 23 kamery, każda pełniąca inną funkcję. Oprócz tego na jego pokładzie znajdują się również dwa mikrofony które dały możliwość po raz pierwszy na transmisję dźwięków z Marsa. Chociaż dwie poprzednie misje NASA miały na pokładzie przetworniki dźwięku, lądowanie Mars Polar Lander zakończyło się niepowodzeniem, a mikrofon wbudowany w kamerę modułu schodzącego Phoenixa nigdy nie został aktywowany[32].

Planetarny instrument do litochemii rentgenowskiej (PIXL)[edytuj | edytuj kod]

Planetarny Instrument do Rentgenowskiej Litochemii (PIXL) to spektroskop fluorescencji rentgenowskiej, wyposażony również w kamerę o wysokiej rozdzielczości, zaprojektowany w celu określenia składu pierwiastkowego powierzchni Marsa. PIXL został opracowany przez zespół kierowany przez Abigail Allwood, NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) w Pasadenie, Kalifornia[33][34].

SuperCam[edytuj | edytuj kod]

SuperCam to zespół czterech spektrometrów przeznaczonych do wykonywania analiz skał i gleb metodą spektroskopii plazmy indukowanej laserem. Supercam może być użyty do poszukiwania związków organicznych w skałach i regolitach. Został on opracowany w celu identyfikacji biosygnatur mikrobów na Marsie[35].

Instrument ten, opracowany głównie przez zespół z Los Alamos National Laboratory w Los Alamos w Nowym Meksyku, był również wspierany przez francuską agencję kosmiczną (L'Institut de Recherche en Astrophysique et Planétologie [CNES/IRAP]), jak również przez ośrodki badawcze na Uniwersytecie Hawajskim i Uniwersytecie Valladolid w Hiszpanii[36].

Mastcam-Z[edytuj | edytuj kod]

Mastcam-Z to system kamer panoramicznych i stereoskopowych z obiektywem zmiennoogniskowym. Instrument ten ma również za zadanie określić minerały na powierzchni Marsa i pomóc w nawigacji. Instrument został opracowany przez grupę Jamesa Bella z Arizona State University w Tempe[37], a zbudowany m.in. przez Malin Space Science Systems w San Diego w Kalifornii. Oprócz innych amerykańskich uniwersytetów, w projekt zaangażowane były lub są również Niemieckie Centrum Lotnictwa i Kosmonautyki oraz austriackie Joanneum Research GmbH[38]. Instrument został opracowany przez Niemieckie Centrum Lotnictwa i Kosmonautyki.

Helikopter Ingenuity[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Ingenuity.
Test śmigieł Ingenuity na powierzchni Marsa

W ramach misji Mars 2020 po raz pierwszy na inne ciało niebieskie został wysłany dron-śmigłowiec[39][40], zwany również Ingenuity[41]. Ingenuity to zrobotyzowany helikopter, który zademonstrował technologię lotu wiropłatów w niezwykle cienkiej atmosferze Marsa[42]. Dron został wypuszczony z pokładu łazika i podczas 31-dniowej kampanii testowej na początku misji poleciał pięć razy[43]. Każdy lot tej fazy trwał nie więcej niż 120 sekund, na wysokości od 3 do 10 metrów od ziemi, w trzecim locie pokonując dystans około 50 m w jedną stronę[42]. Wykorzystywał autonomiczne sterowanie i przesyłał dane do Perseverance podczas lotu oraz bezpośrednio po każdym lądowaniu. 19 kwietnia 2021 odbył się pierwszy zasilany lot na innej planecie. NASA będzie mogła oprzeć się na wynikach przy projektach przyszłych misji na Marsa[44].

Poza kamerami, Ingenuity nie przenosił żadnego wyposażenia[45]. Dron służył przede wszystkim jako model testowy dla przyszłych obiektów latających na Marsie[46]. Był zasilany przez akumulatory ładowane z ogniw słonecznych. Jego waga na Ziemi wynosiła 1,8 kilograma (około 18 niutonów), co odpowiada 6,8 niutonom na Marsie[20]. Fakt, że na helikopter na powierzchni Marsa działa tylko około jedna trzecia ziemskiej grawitacji, ułatwiał jego wznoszenie. W przeciwieństwie do tego, gazowa atmosfera Marsa, która ma tylko jedną setną gęstości ziemskiej, utrudnia wirnikom helikoptera wytwarzanie siły nośnej. Aby wystartować, dwie współosiowo zamontowane, przeciwbieżnie obracające się łopaty wirnika z CFRP o długości 1,2 m obracały się z prędkością 2400 obrotów na minutę[20].

Kroki milowe[edytuj | edytuj kod]

  • 18 lutego 2021 r. – lądowanie Perseverance na powierzchni Marsa
  • 4 marca 2021 r. – pierwszy test funkcji napędu łazika Perseverance
  • 3 kwietnia 2021 r. – umieszczenie na powierzchni Marsa helikoptera Ingenuity
  • 3–4 kwietnia 2021 r. – Mars Environmental Dynamics Analyzer (MEDA) zarejestrował pierwszy raport pogodowy na Marsie[47]
  • 19 kwietnia 2021 r. – pierwszy testowy lot helikoptera Ingenuity
  • 20 kwietnia 2021 r. – Mars Oxygen ISRU Experiment (MOXIE) wygenerował 5,37 g tlenu z dwutlenku węgla podczas testu na Marsie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Adam Krzysztof Piech, Mars 2020 w drodze na Czerwoną Planetę [online], Kosmonauta.net, 31 lipca 2020 [dostęp 2020-07-31].
  2. ↑ Mars 2020 Mission, Perseverance Rover Launch [online], mars.nasa.gov, 30 lipca 2020 [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  3. ↑ Ashley Strickland CNN, Perseverance rover has successfully landed on Mars [online], CNN [dostęp 2021-02-18].
  4. ↑ Mars 2020 – misja łazika Perseverance. Urania – Postępy Astronomii. [dostęp 2021-02-19].
  5. ↑ a b mars.nasa.gov, Mars 2020 Perseverance Rover [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  6. ↑ Wie weit ist der Mars von der Erde entfernt? – WAS IST WAS [online], www.wasistwas.de [dostęp 2021-05-02].
  7. ↑ Mars-Rover Perseverance: Landung geglückt [online], www.spektrum.de [dostęp 2021-05-02] (niem.).
  8. ↑ Landing the Mars 2020 rover: Autopilot will avoid terrain hazards autonomously [online], phys.org [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  9. ↑ a b Mars-Rover „Perseverance” schickt spektakuläres 360-Grad-Panorama zur Erde [online], www.fr.de, 25 lutego 2021 [dostęp 2021-05-02] (niem.).
  10. ↑ NASA’s MAVEN Shrinking Its Orbit for Mars 2020 Rover, [w:] jpl.nasa.gov [online], NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  11. ↑ Alexandra Witze, Lift off! First flight on Mars launches new way to explore worlds, „Nature”, 592 (7856), 2021, s. 668–669, DOI: 10.1038/d41586-021-00909-z [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  12. ↑ a b DER SPIEGEL | Online-Nachrichten [online], www.spiegel.de [dostęp 2021-05-02].
  13. ↑ a b Kenneth Chang, NASA Mars 2020 Rover Gets a Landing Site: A Crater That Contained a Lake, „The New York Times”, 20 listopada 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  14. ↑ Mike Wall, Jezero Crater or Bust! NASA Picks Landing Site for Mars 2020 Rover [online], Space.com, 2018 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  15. ↑ Eric Hand, Mars scientists tap ancient river deltas and hot springs as promising targets for 2020 rover [online], Science | AAAS, 6 sierpnia 2015 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  16. ↑ Catalog Page for PIA19303 [online], photojournal.jpl.nasa.gov [dostęp 2021-05-02].
  17. ↑ Researcher discusses where to land Mars 2020 [online], phys.org [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  18. ↑ Chris Bergin, Curiosity EDL data to provide 2020 Mars Rover with super landing skills [online], NASASpaceFlight.com, 2 września 2014 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  19. ↑ Mars 2020 Rover To Include Test Device To Tap Planet’s Atmosphere for Oxygen, SpaceNews, 30 listopada 1 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  20. ↑ a b c National Aeronautics and Space Administration, Ingenuity Mars Helicopter Landing Press Kit [online].
  21. ↑ a b Denver Museum Of Nature & Science [online], www.dmns.org [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  22. ↑ Douglas Ross, James Russell, Brian Sutter, Mars Ascent Vehicle (MAV): Designing for high heritage and low risk, 2012 IEEE Aerospace Conference, marzec 2012, s. 1–6, DOI: 10.1109/AERO.2012.6187296 [dostęp 2021-05-02].
  23. ↑ Mike Wall, How NASA’s Next Mars Rover Will Hunt for Alien Life [online], Space.com, 2019 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  24. ↑ Fetch rover! Robot to retrieve Mars rocks, „BBC News”, 6 lipca 2018 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  25. ↑ William Harwood, NASA announces plans for new $1.5 billion Mars rover [online], CNET [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  26. ↑ Mike Wall, NASA to Launch New Mars Rover in 2020 [online], Space.com, 2012 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  27. ↑ Curiosity wheel damage: The problem and solutions [online], The Planetary Society [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  28. ↑ Chris Gebhardt, Mars 2020 rover receives upgraded eyesight for tricky skycrane landing [online], NASASpaceFlight.com, 11 października 2016 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  29. ↑ a b mars.nasa.gov, Rover Body [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  30. ↑ mars.nasa.gov, Rover Wheels [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  31. ↑ mars.nasa.gov, Mars 2020 Rover’s 7-Foot-Long Robotic Arm Installed [online], NASA’s Mars Exploration Program [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  32. ↑ mars.nasa.gov, Microphones [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  33. ↑ Mars 2020 Rover’s PIXL to Focus X-Rays on Tiny Targets, [w:] jpl.nasa.gov [online], NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  34. ↑ Wayback Machine [online], web.archive.org, 8 sierpnia 2014 [dostęp 2021-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08].
  35. ↑ mars.nasa.gov, SuperCam [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  36. ↑ Karen Northon, NASA Signs Agreements to Advance Journey to Mars [online], NASA, 16 czerwca 2015 [dostęp 2021-05-02].
  37. ↑ mars.nasa.gov, NASA Announces Mars 2020 Rover Payload to Explore the Red Planet as Never Before [online], NASA’s Mars Exploration Program [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  38. ↑ mars.nasa.gov, Mast-Mounted Camera System (Mastcam-Z) [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  39. ↑ Norbert Lossau, Nasa: Hubschrauber soll über dem Mars fliegen, „DIE WELT”, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2021-05-02].
  40. ↑ mars.nasa.gov, Mars Helicopter [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  41. ↑ mars.nasa.gov, Alabama High School Student Names NASA’s Mars Helicopter [online], NASA’s Mars Exploration Program [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  42. ↑ a b Gail Iles, So a helicopter flew on Mars for the first time. A space physicist explains why that’s such a big deal [online], Space.com, 2021 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  43. ↑ mars.nasa.gov, Surface Operations for Perseverance [online], mars.nasa.gov [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  44. ↑ mars.nasa.gov, Nearly 11 Million Names of Earthlings are on Mars Perseverance [online], NASA’s Mars Exploration Program [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  45. ↑ Karen Northon, Mars Helicopter to Fly on NASA’s Next Red Planet Rover Mission [online], NASA, 11 maja 2018 [dostęp 2021-05-02].
  46. ↑ Mars mission readies tiny chopper for Red Planet flight, „BBC News”, 29 sierpnia 2019 [dostęp 2021-05-02] (ang.).
  47. ↑ Matthew Cappucci, NASA receives first weather reports from Perseverance rover on Mars at Jezero Crater, „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-05-02] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Misje na Marsa
Trwające
Orbitery
Lądowniki / Łaziki
Przeszłe
Przeloty
Orbitery
Lądowniki / Łaziki
Nieudane starty
Przyszłe misje
Przygotowywane
Proponowane
Zobacz też

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m sonda nie przesłała danych lub uległa awarii w drodze do Marsa
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mars_2020&oldid=72765914”