Mariusz Łapiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mariusz Łapiński
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1957
Szczecin

Minister zdrowia
Okres

od 19 października 2001
do 17 stycznia 2003

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Poprzednik

Grzegorz Opala

Następca

Marek Balicki

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Mariusz Piotr Łapiński (ur. 26 sierpnia 1957 w Szczecinie[1]) – polski polityk i lekarz kardiolog, doktor habilitowany nauk medycznych, poseł na Sejm IV kadencji, w latach 2001–2003 minister zdrowia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ukończył studia medyczne na Akademii Medycznej w Warszawie. Stopień naukowy doktora nauk medycznych uzyskał w 1990, habilitował się w 1999[2]. Specjalizował się w zakresie chorób wewnętrznych i kardiologii[2]. Został pracownikiem Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie[2]. Zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego na tej uczelni oraz na Wojskowej Akademii Technicznej[2]. W 1990 został kierownikiem pracowni 24-godzinnego automatycznego pomiaru ciśnienia, a w 1994 kierownikiem Kliniki Dziennej Nadciśnienia Tętniczego. Należał do inicjatorów stworzenia obu tych placówek. W 1997 pełnił funkcję doradcy ds. zdrowia premiera Włodzimierza Cimoszewicza.

W 2000 został pełniącym obowiązki dyrektora, a po przejściu postępowania konkursowego objął stanowisko dyrektora Samodzielnego Publicznego Centralnego Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej w Warszawie. W latach 1995–2001 z ramienia ministra skarbu państwa zasiadał w radzie nadzorczej Polfy Kutno.

Działał w Socjalistycznym Związku Studentów Polskich. W 1999 został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Był współautorem programu partii w zakresie służby zdrowia. W wyborach parlamentarnych w 2001 uzyskał mandat poselski z listy SLD-UP z okręgu podwarszawskiego, otrzymując 7511 głosów[1]. 19 października 2001 objął urząd ministra zdrowia w nowo powołanym rządzie Leszka Millera.

Był przeciwnikiem wprowadzonego przez rząd Jerzego Buzka systemu kas chorych, pozostawał w konflikcie z częścią dyrektorów (m.in. z Andrzejem Sośnierzem)[3]. Jako minister zdrowia doprowadził do zastąpienia kas chorych Narodowym Funduszem Zdrowia. W 2004 Trybunał Konstytucyjny uznał podstawowe przepisy ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia za sprzeczne z Konstytucją RP[4].

Ze stanowiska ministra Mariusz Łapiński został zdymisjonowany 17 stycznia 2003[5], oficjalnie z powodu treści podpisanego bez konsultacji z premierem porozumienia ze związkowcami ze śląsko-dąbrowskiej „Solidarności”, w którym minister zobowiązał się do wystąpienia do rządu o umorzenie pożyczki udzielonej w 2000 z budżetu kasom chorych.

Kilka miesięcy później został wykluczony z SLD przez sąd partyjny po tym, jak w pobliżu siedziby partii w obecności byłego ministra i jego bliskiego współpracownika Aleksandra Naumana doszło do przepychanki między dziennikarzem „Newsweeka” (robiącym wcześniej im zdjęcia) a działaczami partyjnej młodzieżówki[6]. W grudniu 2003 wykluczono go z klubu parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej po zwołanej konferencji prasowej, na której krytykował działalność nowego ministra zdrowia Leszka Sikorskiego[7].

W Sejmie został następnie członkiem Federacyjnego Klubu Parlamentarnego, w którym pełnił funkcję sekretarza. Później pozostał posłem niezrzeszonym. W 2004 sugerował, że Marek Belka był tajnym współpracownikiem służb specjalnych PRL[8]. W 2005 nie kandydował do parlamentu. Pełnił później funkcję wiceprzewodniczącego Krajowej Partii Emerytów i Rencistów[9]. W 2012 powrócił do SLD[10].

Od czasu zakończenia wykonywania mandatu posła związany z biznesem. Zasiadał w zarządach licznych spółek prawa handlowego, w tym związanych z przemysłem farmaceutycznym. Kierował także biurem Klastra Centrum Inżynierii Biomedycznej Wojskowej Akademii Technicznej[11]. Został profesorem na Mazowieckiej Uczelni Medycznej w Warszawie[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2018-08-28].
  2. a b c d e Dr hab. Mariusz Łapiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-09-04].
  3. Kasy nie dla chorych. przeglad-tygodnik.pl, 19 listopada 2001. [dostęp 2018-08-28].
  4. Dz.U. z 2004 r. nr 5, poz. 37.
  5. Piętnaście miesięcy Mariusza Łapińskiego. rp.pl, 18 stycznia 2003. [dostęp 2018-08-28].
  6. Łapiński i Nauman wykluczeni z SLD. rp.pl, 5 czerwca 2003. [dostęp 2018-08-28].
  7. Łapiński poza klubem SLD. wp.pl, 17 grudnia 2003. [dostęp 2018-08-28].
  8. Rząd Belki padł w głosowaniu. bbc.co.uk, 14 maja 2004. [dostęp 2018-08-28].
  9. Władze KPEiR wybrane na VII Kongresie KPEiR w dniu 21 maja 2010 r.. kpeir.org. [dostęp 2018-08-28].
  10. Mariusz Łapiński. Reaktywacja. wyborcza.pl, 26 marca 2012. [dostęp 2018-08-28].
  11. Wiktoria Lipiec: Byli szefowie resortu i funduszu dzisiaj, czyli co u pana słychać, panie ministrze?. termedia.pl, 23 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-28].
  12. M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 94.