Marie-Jean-Gustave Blanc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marie-Jean-Gustave Blanc

Albae Ad Messem
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1844 Reugney
Data i miejsce śmierci	8 lipca 1883 Seul
koadiutor wikariusza apostolskiego Korei
Okres sprawowania	1882 (1877) - 1884
wikariusz apostolski Korei
Okres sprawowania	1884 - 1890
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Towarzystwo Misji Zagranicznych w Paryżu
Prezbiterat	22 grudnia 1866
Nominacja biskupia	26 lipca 1882
Sakra biskupia	31 grudnia 1843
Multimedia w Wikimedia Commons

Marie-Jean-Gustave Blanc MEP (kor. 마리장귀스타브 블랑; ur. 6 maja 1844 w Reugney, zm. 21 lutego 1890 w Seulu) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Korei.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Młodość i prezbiteriat[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w liceum w Le Puy, skąd przeniósł się do niższego seminarium duchownego. Po jego ukończeniu wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lyonie. 5 października 1864 przeniósł się do seminarium Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu. 22 grudnia 1866 przyjął święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu^[1].

15 lutego 1867 wyjechał na misje. Został przydzielony do wikariatu apostolskiego Korei. Przez trwające w wikariacie prześladowania chrześcijan, początkowo osiadł w Mandżurii. Kilkukrotnie bez powodzenia próbował przedostać się do Korei. Udało mu się to dopiero, razem z drugim młodym misjonarzem, w 1876^[1].

Kościół katolicki, który zastał po przybyciu do Korei, był rozbity wieloletnimi, krwawymi prześladowaniami. Większość chrześcijan, którzy je przeżyli, żyło w rozproszeniu w górach. Ks. Blanc pracował na różnych placówkach w stolicy i na prowincji. W 1876 lub 1877 granicę przekroczył wikariusz apostolski Korei Félix Clair Ridel, który jednak po kilku miesiącach 28 stycznia 1877 (lub 1878) został aresztowany, a następnie wydalony z Korei^[1].

Faktyczną władzę w wikariacie objął wówczas ks. Blanc, mianowany przez bpa Ridla prowikariuszem. Po aresztowaniu biskupa na krótko wzmogły się prześladowania i misjonarze musieli zawiesić prace. W 1882 ks. Blanc na stałe osiadł w Seulu. W tym też roku z powodu choroby do Francji powrócił przebywający w Japonii bp Ridel. Wystarał się on o nominację biskupią dla ks. Blanc i listownie polecił mu przy pierwszej sposobności udać się do Japonii w celu otrzymania sakry^[1].

Episkopat[edytuj | edytuj kod]

26 lipca 1882^[a] papież Leon XIII mianował go koadiutorem wikariusza apostolskiego Korei oraz biskupem in partibus infidelium antigonejskim. 8 lipca 1883 w Nagasaki przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Południowej Japonii Bernarda-Thadée Petitjeana MEP. Współkonsekratorem był biskup pomocniczy wikariatu apostolskiego Południowej Japonii Joseph-Marie Laucaigne MEP^[1][2].

Po święceniach powrócił do Korei. Na terenie rządzonego przez niego wikariatu pracowało wówczas 7 misjonarzy, obsługujących wspólnoty katolickie rozsiane po całym państwie. Ustały wówczas prześladowania, jednak sytuacja pozostawała niepewna. 20 czerwca 1884 we Francji zmarł bp Ridel. Tym samym bp Blanc został wikariuszem apostolskim Korei^[1].

Bp Blanc rozwinął misję. W Seulu założył kolegium chińsko-koreańskie, sierociniec i hospicjum dla starców. Gdy sytuacja w wikariacie się ustabilizowała, a Francja otworzyła w Korei placówkę dyplomatyczną, sprowadził z Francji siostry zakonne oraz założył seminarium duchowne kształcące koreańskich księży. Nabył w Seulu działkę pod budowę katedry oraz budynków misji. W 1889 wśród pracowników misji w Seulu rozprzestrzenił się dur brzuszny, na który 21 lutego 1890 zmarł bp Blanc^[1].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Marie-Jean-Gustave Blanc [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-08-13]  (ang.).
• Bishop Marie-Jean-Gustave Blanc. GCatholic. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).