Marian Zdrzałka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marian Zdrzałka

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	4 października 1931 Przemyślany, Polska
Data i miejsce śmierci	13 września 1988 Kraków, Polska
Przebieg służby
Lata służby	1948–1988
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa
Stanowiska	dowódca dywizji
Odznaczenia

Marian Zdrzałka (ur. 4 października 1931 w Przemyślanach, zm. 13 września 1988 w Krakowie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Wykształcenie wojskowe[edytuj | edytuj kod]

• 1948–1951 Oficerska Szkoła Piechoty nr 1
• 1955–1958 Akademia Sztabu Generalnego w Warszawie
• 1971–1973 Wojskowa Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K.J. Woroszyłowa

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Służbę rozpoczął jako dowódca plutonu szkolnego w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 3. W 1959 roku został dowódcą batalionu szkolnego w 9 Pułku Zmechanizowanym wchodzącym w skład w 12 Dywizji Zmechanizowanej.

Od 1963 dowódca 16 Kołobrzeskiego Batalionu Powietrznodesantowego 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej (6 DPD). Potem zajmował stanowiska w sztabach 3 Dywizji Zmechanizowanej i 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. Następnie wraca do 6 DPD, gdzie zajmuje stanowiska szefa sztabu, a potem zastępcy dowódcy dywizji do spraw liniowych. W 1973, po ukończeniu studiów w ASG SZ ZSRR, zostaje dowódcą 6 DPD pełniąc tę funkcję przez 10 lat.

W roku 1981 awansowany na generała brygady.

W 1983 został komendantem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu a cztery lata później w 1987 objął stanowisko Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Krakowie.

Zmarł nagle 13 września 1988 roku w Krakowie. Pochowany 20 września 1988 r. na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W uroczystościach pogrzebowych wzięła udział delegacja z dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego gen. dyw. Janem Kuriatą na czele. W imieniu żołnierzy WP zmarłego pożegnał gen. bryg. Jerzy Jarosz.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

W trakcie wieloletniej służby w ludowym Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe^[1]:

• podporucznik - 1951
• porucznik - 1953
• kapitan - 1956
• major - 1961
• podpułkownik - 1965
• pułkownik - 1969
• generał brygady - 1981

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Franciszka i Antoniny z domu Maćkowskiej. Mieszkał w Krakowie. Od 1952 żonaty z Anną Kowalczyk z domu Jaworską. Małżeństwo miało córkę^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1980)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973)
• Złoty Krzyż Zasługi (1966)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1971)
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1974)
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Medal Za umacnianie braterstwa broni (Czechosłowacja)
• Medal 30 lat Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Kuby (Kuba)

Decyzją Nr 63/MON Ministra Obrony Narodowej z 19.04.1999 r., imię Generała nadano 16 Batalionowi Powietrznodesantowemu 6 BPD.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Panas Jerzy, Komendanci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych w latach 1943-1991, Wrocław 1992.
• Rozłubirski Edwin, Żelazny żołnierz. Gen. bryg. Marian Zdrzałka, „Komandos” 1998, nr 10.
• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV:S-Z, Toruń 2010, s. 302-304.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• życiorys gen. M. Zdrzałki – strona internetowa 16 bpd