Marian Władysław Abramowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marian Władysław Abramowicz (ur. 21 maja 1932 w Jędrzejowie) – polski naukowiec, profesor budownictwa, specjalizacja konstrukcje betonowe.

Stopień naukowy doktora nauk technicznych otrzymał w 1964 roku. W 1967 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Tytuł profesora otrzymał w 1977 roku.

W wolnym czasie interesuje się sportem, głównie tenisem oraz narciarstwem.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Zagadnienie dokładności pomiarów i odkształceń elementów konstrukcji z betonu za pomocą tensometrii elektrooporowej. „Zeszyty naukowe PW”. 42, 1967.
Zastosowanie warstwy elektroplastycznej do badania elementów budowlanych. „Archiwum Inż. Lądowej”. III (3), 1967.
Badania petrograficzno-chemiczne wybranych betonów osłonowych. „Archiwum Inż. Lądowej”. XXI (3), 1975.

Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny A-G. T. I. Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 24. ISBN 83-905295-5-6.