Maria Morozowicz-Szczepkowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maria Morozowicz-Szczepkowska
ilustracja
Data urodzenia

13 grudnia 1885

Data śmierci

9 listopada 1968

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura, teatr

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Maria Morozowicz-Szczepkowska (ur. 13 grudnia 1885, zm. 9 listopada 1968) – polska pisarka i aktorka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób Marii Morozowicz-Szczepkowskiej na cmentarzu Powązkowskim

Ukończyła pensję u Natalii Porazińskiej, następnie była wolną słuchaczką Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako aktorka zadebiutowała w warszawskim teatrze Elizeum w 1902, następnie występowała w teatrze łódzkim pod kierunkiem Mariana Gawalewicza. W latach 1908–1910 występowała w teatrze w Wilnie, działając również w towarzystwie literackim „Banda” (m.in. Ferdynand Ruszczyc), publikując w 1910 kilka wierszy. Następnie zaangażowana przez Ludwika Solskiego do Teatru Miejskiego w Krakowie, skąd przeniosła się do Teatru Polskiego w Poznaniu. W 1913 po zawarciu związku małżeńskiego z Janem Szczepkowskim wycofała się z aktorstwa i rozpoczęła karierę literacką.

W okresie międzywojennym pisała także scenariusze filmowe: przygotowała trzy scenariusze dla wytwórni filmowej Sfinks oraz napisała scenariusz do filmu Wyrok życia (1933), w którym główne role zagrały Irena Eichlerówna i Jadwiga Andrzejewska[1].

W 1966 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski z okazji 55 rocznicy pracy twórczej[2]. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (aleja zasłużonych, grób 135)[3].

Twórczość literacka[edytuj | edytuj kod]

  • Korepetytor (1914)
  • Maniuś (1922)
  • Sprawa Moniki (wyst. 1932, opublikowana 1933) – tłumaczona na kilka języków i sfilmowana w USA
  • Milcząca siła (wyst. 1933)
  • Nowa kobieta (wyst. 1934)
  • Typ A (wyst. 1934)
  • Walący się dom (wyst. 1937)
  • Twarz w lustrze (1935) – powieść obyczajowa
  • Z lotu ptaka (1968) – wspomnienia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Tomasik, Polskie reżyserki filmowe 1919-2002, „Kultura i Historia”, 6, 2004, ISSN 1642-9826 [dostęp 2020-10-07].
  2. Wysokie odznaczenia państwowe dla pisarzy - jubilatów. „Dziennik Łódzki”. 362 (6229), s. 1, 1966. 
  3. Cmentarz Stare Powązki: JAN SZCZEPKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]