Marginocefale – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marginocefale
Marginocephalia
Okres istnienia: jura późnakreda późna
161.5/66
161.5/66
Ilustracja
Czaszka triceratopsa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

Cerapoda

(bez rangi) marginocefale

Marginocefale (łac. Marginocephalia) – grupa dinozaurów z rzędu dinozaurów ptasiomiednicznych (z podrzędu Cerapoda, z grupy Heterodontosauriformes).

Wszystkie były roślinożerne. Pierwotne były dwunożne, później pojawiły się formy o bardzo dużych rozmiarach i poruszające się na czterech nogach. Charakteryzują się kościstym kołnierzem kostnym nad kością potyliczną czaszki i zachodzącym na plecy. Czaszki niektórych osiągały jedne z największych rozmiarów wśród kręgowców. Tak obudowane głowy niejednokrotnie wyposażone w rogi mogły służyć zarówno do odstraszania lub obrony przed drapieżnikami albo też do walk godowych o samice. Są znane od późnej jury do końca kredy. Dzielą się na pachycefalozaury (Pachycephalosauria) i ceratopsy (Ceratopsia).

Uproszczony kladogram grupy:

Marginocephalia
Ceratopsia

Yinlong




Chaoyangsauridae



Psittacosauridae


Neoceratopsia

Yamaceratops




Archaeoceratopsidae


Coronasauria

Leptoceratopsidae





Bagaceratopidae



Protoceratopsidae



Ceratopsoidea

Zuniceratops


Ceratopsidae

Centrosaurinae



Ceratopsinae










Pachycephalosauria

Wannanosaurus


Homalocephaloidea

Homalocephale


Pachycephalosauridae

Stegoceras, Goyocephale



Pachycephalosaurinae