Margaret Michaelis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Margaret Michaelis (ur. 9 kwietnia 1902 w Dzieditz, zm. 10 października 1985 w Melbourne) – austriacko-australijska fotograficzka polsko-żydowskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Margarethe Gross urodziła się 6 kwietnia 1902 w Dzieditz (dzisiejsze Czechowice-Dziedzice) w pobliżu Bielska w ówczesnych Austro-Węgrzech, jej rodzicami byli Heinrich Gross (lekarz medycyny) i Fanni Gross (z domu Robinsohn)[1]. W latach 1918-21 studiowała w Wiedniu w Graphische Lehr-und Versuchsanstalt[1]. Po ukończeniu studiów pracowała jako fotograficzka w Studio d’Ora, a od 1922 w Grete Kolliner Atelier Für Porträt Photographie, gdzie pozostała przez pięć lat[1]. W późniejszym czasie pracowała w Berlinie w Binder Photographie i w Pradze w studiu Fotostyle[1]. d 1929 pracowała w Berlinie w studiach Atelier K. Schenker i Suse Byk Atelier Für Photographische Porträts and Photos Winterfeld, ale była także okresowo niezatrudniona[1].

2 października 1933 poślubiła Rudolfa Michaelisa, niemieckiego konserwatora zabytków i aktywnego działacza anarchistycznego[1]. Po przejęciu władzy przez partię nazistowską, obydwoje zostali aresztowani, a jej mąż był więziony[1]. Po wypuszczenia go z więzienia w 1933 małżeństwo uciekło do Hiszpanii, gdzie rozwiedli się w 1937 po wcześniejszej separacji w 1934[1].

W Barcelonie Michaelis otworzyła własne studio fotograficzne Foto-elis i współpracowała z grupą progresywnych katalońskich architektów pod przewodnictwem Josepa Lluisa Serta[1]. Jej fotografie pokazujące ówczesną Barcelonę były publikowane, często anonimowo, w magazynach A.C. i D’Ací i d’Allà[1]. Po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej pracowała po stronie antyfaszystowskiej, jej fotografie były publikowane przez Comisariado de propaganda, między innymi w magazynie Nova Iberia[1].

W 1937 Michaelis otrzymała niemiecki paszport[1], opuściła Barcelonę i udała się do Bielska przez Francję[2]. Przebywając w Polsce odwiedziła Kraków, gdzie zrobiła serię zdjęć na żydowskim Kazimierzu[2]. W grudniu 1938 otrzymała brytyjską wizę pozwalającą jej na pracę w Wielkiej Brytanii, gdzie pracowało jako pomoc domowa, do czasu kiedy otrzymała wizę pozwalającą jej na emigrację do Australii[2]. Do Sydney dotarła 2 września 1939[2].

W Sydney pracowała początkowo jako pomoc domowa, a w późniejszym czasie powróciła do jej poprzedniego zawodu[1]. W tym czasie zmieniła imię na bardziej angielskie Margaret[1]. Specjalizowała się w zdjęciach portretowych, szczególnie Żydów i artystów - sportretowała między innymi pisarkę Cyntię Ree, rzeźbiarza Lyndona Dadswella i członków grupy baletowej Bodenwieser Ballet[1].

W 1941 została członkinią Professional Photographers’ Associations of New South Wales and Australia i była jedyną kobietą należącą do Institute of Photographic Illustrators[1].

W czasie II wojny światowej z Michaelis jako emigrantka niemieckiego pochodzenia była inwigilowana przez australijskie służby specjalne, ale kontynuowała pracę i w 1945 przyznano jej obywatelstwo australijskie[1].

Fotografie Michaelis zostały opublikowane w magazynie Australia and in Australian Photography 1947[1].

W 1952 Michaelis zamknęła swoje studio z powodów problemów ze wzrokiem[1]. Po zamknięciu studia przez dwa lata pracowała jako sekretarka Richarda Hausera i Hephzibah Menuhina[1].

3 marca 1960 poślubiła Alberta George’a Sachsa i przez następne lata pracowała w jego fabryce[1].

W 1981 prace Michaelis stanowiły część objazdowej wystawy Australian Women Photographers 1840-1960[1].

Zmarła 16 października 1985 w Melbourne[1].

W 1987 i 2005 fotografie Michaelis wystawiono w poświęconych jej retrospekcjach w National Gallery of Australia w Canberze i w 1988 w Institut Valencià d'Art Modern[1]. Fotografie Michaelis stanowią także część stałych ekspozycji w National Gallery of Australia i Arxiu Històric del Col·legi d'Arquitectes de Catalunya w Barcelonie[1].

Styl[edytuj | edytuj kod]

Michaelis specjalizowała się w fotografii dokumentalnej, portretowej i tanecznej[2].

Wiele europejskich zdjęć Michaelis przedstawiało życie codzienne, fotografie artystki zachęcały do progresywnej, postępowej krytyki socjalnej[2]. W jej okresie hiszpańskim artystka koncentrowała się na zdjęciach plenerowych, przedstawiające osoby w różnych sytuacjach towarzyskich[2].

W Australii zajmowała się głównie fotografią portretową, jej głównymi klientami byli żydowscy emigranci i artyści[2].

Michaelis używała głównie naturalnego światła i naturalistycznego pozowania do przedstawienia psychologicznego stanu osób które portretowała[2]. Portrety Michaelis były chwalone za jej umiejętność uchwycenia wewnętrznego charakteru i unikalności jej modeli, a nie tylko ich fizycznego wyglądu[2]. Znakomitym przykładem stylu Michaelis jest wykonany przez nią portret Cynthi Nolan[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y Helen Ennis: Michaelis, Margarethe (Margaret) (1902–1985). Australian Dictionary of Biography, 2012. [dostęp 2018-10-05]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j Michaelis, Margaret (1902-1985). National Library of Australia. [dostęp 2018-10-05]. (ang.).
  3. ↑ Helen Ennis: Cynthia Reed - writer, Sidney Nolan's wife. National Gallery of Australia, 2002. [dostęp 2018-10-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Margaret_Michaelis&oldid=73111417”