Margaret Matthews – Wikipedia, wolna encyklopedia

Margaret Matthews
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1935
Griffin

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Melbourne 1956 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Igrzyska panamerykańskie
srebro Chicago 1959 skok w dal

Margaret Rejean Matthews po mężu Wilburn (ur. 5 sierpnia 1935 w Griffin, w stanie Georgia[1]) – amerykańska lekkoatletka, specjalistka sprintu i skoku w dal, brązowa medalistka olimpijska z 1956.

Przed igrzyskami olimpijskimi w 1956 w Melbourne Matthews dwukrotnie poprawiała rekord Stanów Zjednoczonych w skoku w dal, doprowadzając go do 6,02 m[2]. Na igrzyskach nie zakwalifikowała się jednak do finału tej konkurencji, ale wraz z koleżankami wywalczyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta biegła w składzie Mae Faggs, Matthews, Wilma Rudolph i Isabelle Daniels)[1].

Na igrzyskach panamerykańskich w 1959 w Chicago Matthews zdobyła srebrny medal w skoku w dal[3].

Była mistrzynią Stanów Zjednoczonych (AAU) na 100 jardów w 1958 i w skoku w dal w latach 1956–1959[4].

Rekordy życiowe Matthews:

  • bieg na 100 jardów – 11,1 s (1958)
  • skok w dal – 6,18 m (1958)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Margaret Matthews [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-01] (ang.).
  2. W 1958 po raz trzeci ustanowiła rekord USA wynikiem 6,18 m. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 264.
  3. Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2011-08-02] (ang.).
  4. United States Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2011-08-02] (ang.).