Marek Ziółkowski (socjolog) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marek Ziółkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1949
Poznań

Ambasador RP w Maroku
Okres

od 4 sierpnia 2015
do 30 listopada 2018

Poprzednik

Witold Spirydowicz

Następca

Krzysztof Karwowski

Wicemarszałek Senatu VI i VII kadencji
Okres

od 22 grudnia 2005
do 7 listopada 2011

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Komandor Orderu Korony (Belgia) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Z Ireneuszem Niewiarowskim i Heleną Hatką w Senacie (2014)
Z ambasadorem Belgii Raoulem Delcorde podczas ceremonii odznaczenia Orderem Korony (2014)

Marek Aleksander Ziółkowski (ur. 6 marca 1949 w Poznaniu) – polski socjolog, profesor nauk humanistycznych. Senator VI, VII i VIII kadencji (2005–2015), w latach 2005–2011 wicemarszałek Senatu VI i VII kadencji, w latach 2015–2018 ambasador RP w Maroku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Janusza Ziółkowskiego, socjologa, rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza i polityka. Brat historyka Adama Ziółkowskiego.

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Absolwent socjologii (1971) i filozofii (1976) na Uniwersytecie Łódzkim. Przez krótki okres studiował również matematykę. W 1974 uzyskał stopień doktora w zakresie socjologii, habilitował się sześć lat później. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora. Zawodowo związany z UAM, w 1993 objął stanowisko profesora zwyczajnego na tym uniwersytecie. Zajął się również pracą naukową w Instytucie Studiów Politycznych PAN i prowadzeniem wykładów z socjologii w warszawskiej Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Był dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych na tej uczelni[1]. Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Krzysztof Podemski (1988), Jerzy Leszkowicz-Baczyński (1993), Rafał Drozdowski (1996), Marek Krajewski (1997), Honorata Jakubowska (2005)[1].

Został członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki, Komitetu Socjologii PAN, Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”, Komitetu „Polska w Zjednoczonej Europie” PAN[1], redakcji „Kroniki Miasta Poznania”. Członek krajowy korespondent Polskiej Akademii Umiejętności[1]. Objął funkcję wiceprzewodniczącego Europejskiego Towarzystwa Socjologicznego. Od 1996 do 2005 sprawował funkcję konsula honorowego Republiki Francuskiej w Poznaniu. Współredagował „Przegląd Socjologiczny” (od 1991) i „Studia Socjologiczne”. Był ekspertem Ministerstwa Edukacji Narodowej w latach 1990–1993 oraz Komisji Europejskiej w Brukseli w 1992.

W latach 80. działał w „Solidarności”. W 1990 współtworzył Partię Chrześcijańskich Demokratów, w 1999 przystąpił z nią do PPChD, a z nim w 2002 do SKL-RNP (działał w nim do końca 2003). W 2004 wstąpił do Platformy Obywatelskiej.

W 2005 z ramienia Platformy Obywatelskiej został wybrany na senatora VI kadencji w okręgu poznańskim. 22 grudnia 2005 powołano go na stanowisko wicemarszałka Senatu. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 280 859 głosów (najlepszy procentowy wynik wśród wszystkich wybranych senatorów). 5 listopada 2007 ponownie został wybrany na funkcję wicemarszałka.

W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, w nowym okręgu jednomandatowym dostał 89 368 głosów[2].

W lipcu 2015 powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Królestwie Marokańskim[3]. Pełnienie tej funkcji rozpoczął 4 sierpnia[4]. Akredytowany również w Mauretanii[5], w latach 2015–2018 w Republice Zielonego Przylądka[6][7], a w latach 2016–2017 w Gwinei Bissau[8][9]. Ze stanowisk ambasadora w Maroku i Mauretanii odwołany został ze skutkiem na 30 listopada 2018[10][11].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Zróżnicowanie językowe a struktura społeczna (z Andrzejem Piotrowskim), 1976
  • Znaczenie – interakcja – rozumienie, 1981
  • Wiedza – jednostka – społeczeństwo. Zarys koncepcji socjologii wiedzy, 1989
  • Mentalność Polaków. Sposoby myślenia o polityce, gospodarce i życiu społecznym w końcu lat osiemdziesiątych (z Jadwigą Koralewicz), 1990
  • Jednostka wobec władzy (z Barbarą Pawłowską i Rafałem Drozdowskim), 1994
  • Przemiany interesów i wartości społeczeństwa polskiego. Teorie, tendencje, interpretacje, 2000

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Prof. dr hab. Marek Ziółkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-10-27].[martwy link]
  2. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2014-09-16].
  3. Marek Aleksander Ziółkowski nowym ambasadorem RP w Maroku. msz.gov.pl, 21 lipca 2015. [dostęp 2015-07-26].
  4. Ambasador. rabat.msz.gov.pl. [dostęp 2018-02-25].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lutego 2016 r. nr 110.3.2016 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 249).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 października 2015 r. nr 110.67.2015 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 1108).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lutego 2018 r. nr 110.6.2018 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 243).
  8. Postanowienie nr 110.9.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 marca 2016 r. w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 501).
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2017 r. nr 110.93.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1166).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 września 2018 r. nr 110.61.2018 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 1051).
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 września 2018 r. nr 110.62.2018 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 1052).
  12. Senator Marek Ziółkowski odznaczony Narodowym Orderem Legii Honorowej. senat.gov.pl, 22 lipca 2014. [dostęp 2014-09-16].
  13. Senator Marek Ziółkowski odznaczony belgijskim Orderem Korony. senat.gov.pl, 23 czerwca 2014. [dostęp 2014-08-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]