Marcin Gawłowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marcin Gawłowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 września 1892
Taurów

Data i miejsce śmierci

1959
Skierniewice

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

10 pułk piechoty
72 pułk piechoty
PKU Łuck

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Marcin Gawłowski (ur. 16 września 1892 w Taurowie, zm. w 1959 w Sierniewicach) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Taurowie, w ówczesnym powiecie brzeżańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała.

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej[1]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 10 pułku piechoty[2]. Wyróżnił się w walkach uwieńczonych 5 czerwca 1920 obsadzeniem rzeki Berezyny i zdobyciem miasteczka o tej samej nazwie[3].

Po zakończeniu działań wojennych kontynuował w tym pułku zawodową służbę wojskową[4][5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1688. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], a 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 169. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 86 Pułku Piechoty w Mołodecznie na stanowisko oficera sztabowego pułku[9][10]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W listopadzie 1931 został przeniesiony do 72 pułku piechoty w Radomiu na stanowisko dowódcy batalionu[12]. W grudniu 1933 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łuck na stanowisko komendanta[13]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr II[14], a później przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł w 1959 w Skierniewicach. Został pochowany na cmentarzu Parafii św. Jakuba Apostoła w Skierniewicach (sektor 9-B-8)[15].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 30.
  2. Kłosowski 1929 ↓, s. 17.
  3. Kłosowski 1929 ↓, s. 24.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 50, 625.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 152, 419.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 145, 363.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 66.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 136.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 100, 184.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 329.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 8.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  15. Parafia św. Jakuba w Skierniewicach - wyszukiwarka osób pochowanych [online], skierniewiceparafialny.grobonet.com [dostęp 2021-10-13].
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 810.
  17. Kłosowski 1929 ↓, s. 30.
  18. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 100.
  19. M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]