Marceli I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marceli I
Marcellus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data urodzenia

6 stycznia 255

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 309
Rzym

Miejsce pochówku

Katakumby Pryscylli

Papież
Okres sprawowania

27 maja 308–16 stycznia 309

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

27 maja 308

Święty
Marceli I
męczennik[1]
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

16 stycznia

Atrybuty

dyscyplina, konie przy żłobie, osioł

Patron

Raciborza oraz stajennych i masztalerzy

Marceli I (zm. 16 stycznia 309 w Rzymie) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 30. papież w okresie od 27 maja 308 do 16 stycznia 309[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci św. Marcelina przez trzy lata – ze względu na prześladowania chrześcijan – nie można było wybrać biskupa Rzymu[2]. Gdy prześladowania zelżały, za panowania cesarza Maksencjusza wybrano Marcelego[3]. Zajmował się głównie reorganizacją Kościoła, był autorem systemu opieki nad cmentarzami. Podzielił Kościół rzymski na 25 parafii, którymi rządzili prezbiterzy[3]. W 309 został on jednak wygnany przez cesarza Maksencjusza, gdyż papież nakładał bardzo surowe pokuty na apostatów pragnących powrócić do Kościoła i powodowało to niepokoje[3]. W tym samym roku następca św. Piotra zmarł, a jego miejsce zajął Euzebiusz.

Legenda w „Passio Marceli” podaje, że cesarz zamienił kościół papieża w stajnie poczty cesarskiej, a Marceli był tam stajennym.

Jego szczątki doczesne sprowadzono do Rzymu i pochowano w katakumbach Pryscylli przy Via Salaria[2][4].

Kult[edytuj | edytuj kod]

Jego święto przypada na 16 stycznia.

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

W ikonografii święty przedstawiany przedstawiany jest w stroju papieskim. Jego atrybutami są: dyscyplina, konie przy żłobie, osioł.

Patronat[edytuj | edytuj kod]

Jest patronem Raciborza oraz stajennych i masztalerzy[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Święty Marceli I, papież i męczennik. brewiarz.pl. [dostęp 2017-09-29]. (pol.).
  2. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 22. ISBN 83-7006-437-X.
  3. a b c John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 42–43. ISBN 83-06-02633-0.
  4. Catacombe di Roma aperte al pubblico. vatican.va. [dostęp 2021-04-03]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]