Malankarski Syryjski Kościół Ortodoksyjny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Malankarski Syryjski Kościół Ortodoksyjny
Ilustracja
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo
 └ Kościoły wschodnie
   └ Kościoły przedchalcedońskie
Ustrój kościelny

episkopalny-synodalny

Obrządek

malabarski

Prądy teologiczne

monofizytyzm

Zwierzchnik
• tytuł zwierzchnika

Baselios Marthoma Didymos I
Patriarcha Wschodu i Metropolita Indii

Zasięg geograficzny

Indie i diaspora ogólnoświatowa

Strona internetowa

Malankarski Syryjski Kościół Ortodoksyjny – jeden z przedchalcedońskich Kościołów wschodnich, będący częścią Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego. Działa na terenie Indii i należy do grupy Chrześcijan św. Tomasza i sięga tradycją I wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół wywodzi się z pierwotnego kościoła indyjskiego, założonego według tradycji przez św. Tomasza Apostoła w I wieku n.e. Swą historię dzielił z Malankarskim Kościołem Ortodoksyjnym, którego był częścią, aż do rozłamu w 1975 roku.

Wtedy to grupa wiernych i duchowieństwa zdecydowała się pozostać w jedności z patriarchą syryjskim, który ustanowił głową Kościoła Patriarchę Wschodu i Metropolitę Indii, pozostającego pod jego zwierzchnictwem. Obecnie funkcję tę sprawuje Baselios Marthoma Didymos I.

Kościół liczy około 80 tysięcy wiernych[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]