Maksymin z Trewiru – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Maksymin z Trewiru
	biskup; wyznawca
Miejsce urodzenia	Silly
Data i miejsce śmierci	ok. 346 ; Poitiers
Czczony przez	Kościół katolicki; Cerkiew prawosławną; kościoły orientalne
Wspomnienie	29 maja
Atrybuty	szaty biskupie, ewangeliarz, model świątyni, niedźwiedź
Patron	Trewir, ochrona przed krzywoprzysięstwem, śmiercią na morzu i ulewami
Szczególne miejsca kultu	Trewir
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maksymin z Trewiru, niem. Maximin von Trier (ur. w Silly, zm. ok. 346 w Poitiers) – biskup, przeciwnik arianizmu, święty.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Biskup Maksymin był wspierany przez dwory cesarzy Konstantyna II i Konstansa. Dwukrotnie w latach 336–337 oraz w 343 gościł w Trewirze zesłanego do Europy św. Atanazego. Wziął udział w synodzie w Serdice w 343 roku. Opowiadał się przeciwko arianom. Martyrologium rzymskie wyznacza jako dzień jego wspomnienia 29 maja^[1]. Osobę św. Maksymina wspominają w swych pismach Paulin z Noli i Grzegorz z Tours^[2].

Jesienią 353 roku ciało św. Maksymina zostało przeniesione do kościoła św. Jana pod Trewirem, gdzie w VII wieku powstało opactwo benedyktyńskie św. Maksymina^[3]. Kult rozpowszechnił się w Alzacji, Francji, a także w Szwajcarii. Relikwie głowy przechowywane są w Pfalzel koło Trewiru. Czczony jako patron w niebezpieczeństwach na morzu, od deszczu i w przypadku krzywoprzysięstwa^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Massimino vescovo di Treviri, santo. treccani.it. [dostęp 2021-10-17]. (wł.).
↑ Ponadto dziś także w Martyrologium. brewiarz.pl. [dostęp 2021-10-17]. (pol.).
↑ St. Maximinus. newadvent.org. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
↑ Joachim Schäfer: Maximin von Trier (Ökumenischen Heiligenlexikon). [dostęp 2021-10-17]. (niem.).

[1] Massimino vescovo di Treviri, santo. treccani.it. [dostęp 2021-10-17]. (wł.).

[2] Ponadto dziś także w Martyrologium. brewiarz.pl. [dostęp 2021-10-17]. (pol.).

[3] St. Maximinus. newadvent.org. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).

[4] Joachim Schäfer: Maximin von Trier (Ökumenischen Heiligenlexikon). [dostęp 2021-10-17]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Biskupi	Euchariusz (po 250) Waleriusz (po 250) Maternus (po 300) Agritius (314–329) Maksymin (329–346) Paulinus (347–358) Bonosus (358–373) Brytoniusz (374–386) Feliks (386–399) Mauritiusz (399–407) Leoncjusz (414–445) Sewer (449) Cyrillus (450–458) Jamlichus (do 475) Emerus (przed 500) Marus (przed 500) Woluzjan (przed 500) Milet (przed 500) Modest (przed 500) Maksimiam (502) Fibicius (511–525) Abrunculus (525–526) Nicecjusz (526–566) Magneryk (566–586) Gunderyk (600) Sabaudus (614) Moduald (622–647) Numerianusz (650–697) Basinusz (705) Lutwin (705–715) Milo (715–753) Wiomad (757–791)
Arcybiskupi	Richbod (791–804) Wizzo (805–809) Amalariusz (809–814) Hetti (814–847) Theutgaud (847–868) Bertolf (869–883) Radbod (883–915) Ruotger (915–931) Ruodbert (931–956) Heinrich I (956–964) Teodoryk I (965–977) Egbert (977–993) Ludolf (994–1008) Megingaud (1008–1015) Poppo von Babenberg (1016–1047) Eberhard (1047–1066) Kuno I von Pfullingen (1066–1066) Udo von Nellenburg (1066–1078) Egilbert von Ortenburg (1079–1101) Bruno von Bretten (1102–1124) Gottfried von Falmagne (1124–1127) Meginher von Falmagne (1127–1130) Albero von Montreuil (1131–1152) Hillin von Falmagne (1152–1169) Arnold I von Valcourt (1169–1189)
Elektorzy Rzeszy i Arcybiskupi	Johann I (1169–1212) Teodoryk z Wied (1212–1242) Arnold II von Isenburg (1242–1259) Henryk II von Finstingen (1260–1286) Boemund I von Warnesberg (1286–1299) Dieter z Nassau (1300–1307) Baldwin Luksemburski (1307–1354) Boemund II z Saarbrücken (1354–1362) Kuno II z Falkensteinu (1362–1388) Werner z Falkensteinu (1388–1418) Otto von Ziegenhain (1418–1430) Rhaban z Helmstätt (1430–1439) Jakub I von Sierck (1439–1456) Jan II z Badenii (1456–1503) Jakub II z Badenii (1503–1511) Richard z Greiffenklau do Vollrads (1511–1531) Jan III von Metzenhausen (1531–1540) Jan IV Ludwik von Hagen (1540–1547) Jan V von Isenburg (1547–1556) Jan VI Leyen (1556–1567) Jakub III von Eltz (1567–1581) Jan VI von Schönenberg (1581–1599) Lotar von Metternich (1599–1623) Filip Krzysztof von Sötern (1623–1652) Karol Kasper Leyen (1652–1676) Jan Hugo von Orsbeck (1676–1711) Karol Józef z Lotaryngii (1711–1715) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1716–1729) Franciszek Jerzy von Schönborn (1729–1756) Jan Filip von Walderdorff (1756–1768) Klemens Wacław Wettyn (1768–1801)
Arcybiskupi	Charles Mannay (1802–1816) Josef Hommer (1824–1836) Wilhelm Arnoldi (1842–1864) Leopold Pelldram (1865–1867) Matthias Eberhard (1867–1876) Michael Felix Korum (1881–1921) Franz Rudolf Bornewasser (1922–1951) Matthias Wehr (1951–1967) Bernhard Stein (1967–1980) Hermann Josef Spital (1981–2001) Reinhard Marx (2002–2007) Stephan Ackermann (od 2009)