French
DeutschMaciej Bystram – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Biskup tytularny Argos | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 1677 | |
| Biskup pomocniczy chełmiński | ||
| Okres sprawowania | 1659-1677 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia | 22 września 1659 | |
| Sakra biskupia | 1659 | |
Maciej Bystram herbu Tarnawa (ur. w 1602 w Cielętach, zm. 5 sierpnia 1677 w Chełmży) – ksiądz katolicki, kanonik, oficjał i archidiakon, biskup pomocniczy chełmiński w latach 1659 - 1677 [1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Tarnawa rezydującej w Cielętach koło Brodnicy. W 1635 wyświęcony na kapłana [1], z polecenia biskupa Zadzika został kanonikiem chełmińskim, w 1651 był archidiakonem i oficjałem generalnym biskupa Andrzeja Leszczyńskiego [2]. W 1659 mianowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej i biskupem tytularnym Argos, ordynowany biskupem tytularnym Argos w 1661 roku[3]. Sakrę biskupią przyjął w Smardzewicach z rąk biskupa Kazimierza Czartoryskiego. Trzykrotnie uczestniczył jako deputat kapituły chełmińskiej w Trybunale Głównym Koronnym. Dwukrotnie, w 1653 i w 1674 administrował sede vacante diecezją chełmińską. W 1665 był posłem królewskim na sejmik pruski w Toruniu [4]. W lipcu 1675 konsekrował kościół prepozytularny w Lubawie, a w październiku tego samego roku kościół w Ostromecku [5]. Zmarł 5 sierpnia 1677 w Chełmży (inną datę - 13 sierpnia 1676 umieszczono na płycie nagrobnej [4], inną też - 1675 lub 1674 - podają niektóre źródła [6] [7]). Pochowany w chełmżyńskiej katedrze w pobliżu wejścia na chór kapitulny, przy którym umieszczona była Pasja z ukrzyżowanym Chrystusem. W katedrze na filarze obok ołtarza św. Walentego znajduje się jego epitafium, z popiersiem z białego marmuru i czarną tablicą inskrypcyjną ze złoconym napisem oraz czterodzielnym kartuszem u dołu z herbem Tarnawa. Jak głosi napis na tablicy inskrypcyjnej wolą biskupa było spocząć pod krzyżem, którego czcicielem był za życia, co też zostało spełnione [8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Maciej Bystram [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-29] (ang.).
- ↑ Sufragani chełmińscy. Gazeta toruńska z 7 listopada 1905. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-25].
- ↑ Bishop Maciej Bystrom (Bystram) [Catholic-Hierarchy] [online], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-12-23] (ang.).
- ↑ a b Alfons Mańkowski: Prałaci i kanonicy katedralni chełmińscy od założenia kapituły do naszych czasów. wyd. Towarzystwo Naukowe w Toruniu, Toruń 1928. Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-29].
- ↑ Sentymentalny przewodnik po Ostromecku. [dostęp 2012-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)].
- ↑ Kacper Niesiecki: Herbarz Polski. wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, (t. 2 s. 380). Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-27].
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej. wyd. Księgarnia Gebethnera i Wolffa, Warszawa 1905, (t. 2 s. 113). Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-27].
- ↑ Marian Dorawa: Chełmżyńska Katedra Świętej Trójcy. Kraków: Wydawnictwo Fides, 2003, s. 110. ISBN 83-89016-20-6.
Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]
- Ks. Alfons Mańkowski: Bystram Maciej. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 170. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0