Małgorzata Lisowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Małgorzata Lisowska
Data urodzenia

18 kwietnia 1962

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Polski
złoto Słupsk 1987 siedmiobój
srebro Grudziądz 1986 siedmiobój
srebro Grudziądz 1988 siedmiobój
srebro Bydgoszcz 1990 siedmiobój
brąz Bydgoszcz 1983 siedmiobój
brąz Lublin 1984 siedmiobój
brąz Zabrze 1985 siedmiobój
brąz Kraków 1989 siedmiobój
brąz Lublin 1990 trójskok
brąz Kielce 1991 siedmiobój
brąz Warszawa 1992 siedmiobój
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Spała 1990 pięciobój
złoto Spała 1991 pięciobój
srebro Warszawa 1984 pięciobój
srebro warszawa 1986 pięciobój
srebro Zabrze 1989 pięciobój
srebro Spała 1992 pięciobój
brąz Warszawa 1983 pięciobój
brąz Zabrze 1985 pięciobój
brąz Warszawa 1987 pięciobój

Małgorzata Lisowska (ur. 18 kwietnia 1962 w Cieplicach Śląskich[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w siedmioboju, mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczką MKS MDK Karkonosze Jelenia Góra, AZS-AWF Warszawa i Górnika Wałbrzych[1].

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła jedenaście medali, w tym dziesięć w siedmioboju: złoty w 1987, trzy srebrne (1986, 1988, 1990) i sześć brązowych (1983, 1984, 1985, 1989, 1991 i 1992) oraz brązowy medal w trójskoku w 1990[2]. W halowych mistrzostwach Polski seniorek zdobyła dziewięć medali w pięcioboju, w tym dwa złote (1990, 1991), cztery srebrne (1984, 1986, 1989, 1992) i trzy brązowe (1983, 1985, 1987)[3].

W 1979 wystąpiła na mistrzostwach Europy juniorów, zajmując 9. miejsce w skoku wzwyż, z wynikiem 1,78[4].

Czterokrotnie reprezentowała Polskę na zawodach Pucharze Europy w wielobojach. W 1985 wystąpiła w zawodach grupy C, zajmując 3. miejsce z wynikiem 5340 (Polska zajęła 1. miejsce drużynowo), w 1987 zajęła z wynikiem 5608 8. miejsce w zawodach grupy B (Polska zajęła 2. miejsce drużynowo), w 1989 zajęła z wynikiem 5563 11. miejsce w zawodach grupy B (Polska zajęła 2. miejsce drużynowo), w 1991 zajęła z wynikiem 5836 14. miejsce w zawodach Superligi (Polska zajęła 3. miejsce drużynowo)[5].

Rekord życiowy w siedmioboju: 5979 (9.08.1987), w biegu na 100 m ppł: 14,15 (4.06.1987), w skoku wzwyż: 1,84 ((16.05.1992), w skoku w dal: 6,24 (2.06.1991), w trójskoku: 12,60 (14.07.1991)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sportowcy ziemi jeleniogórskiej 1945-2010, wyd. Książnica Karkonoska, Jelenia Góra 2012, s. 142-143
  2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 405
  3. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 437
  4. World Junior Athletics History: EJC 1979. [dostęp 2013-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
  5. Hans van Kuijen Statistics handbook 25 editions. European Cup Combined Events 1973-2007, wyd. 2007, s. 197
  6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 192, 197, 200, 203, 212