Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. ks. Franciszka Toporskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Budynek ośrodka przy ul. Barskiej 4 w Warszawie

Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczyośrodek wychowawczy, utworzony z inicjatywy ks. Franciszka Toporskiego w 1913 roku w Warszawie, przeznaczony dla chłopców pozbawionych rodziny, ubogich lub zdemoralizowanych.

Budynek ośrodka przy ul. Barskiej 4 prawdopodobnie zaprojektował Oskar Sosnowski, równolegle ze wznoszonym obok kościołem Niepokalanego Poczęcia NMP[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Początkowo był to Dom Izb Rzemieślniczych św. Antoniego Padewskiego („Antonin”), pełniący również rolę szkoły zawodowej. W 1939 roku ośrodek został przekazany księżom orionistom.

W czasie II wojny światowej budynek Antonina było obsadzony przez oddział SS, który został wyparty przez powstańców 1 sierpnia 1944 roku[1]. W 1948 r. dyrektorem został ks. Bronisław Dąbrowski. W nocy 26 na 27 sierpnia 1954 r. na teren Ośrodka wkroczyło UB, zagarniając część własności. Orioniści odzyskali ją w 1990 roku i wznowili działalność ośrodka, zgodną z wcześniejszym profilem placówki. Przy ośrodku znajduje się szkoła podstawowa i niepubliczne gimnazjum. W szkołach tych uczą się tylko wychowankowie tej placówki. Wychowankami są często osoby uzależnione, pochodzące ze zdemoralizowanych środowisk, kierowane do placówki przez sądy lub poradnie wychowawcze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jarosław Zieliński: Ochotnicy na spacer : Przewodnik po Ochocie. Warszawa: Veda, 2010, s. 87. ISBN 978-83-61932-22-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Odnowić Wszystko w Chrystusie, red. ks. Bolesław Majdak FDP, Warszawa 1999, ISBN 83-7019-170-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]