Mária Kolíková – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mária Kolíková
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1974
Dunajská Streda

Zawód, zajęcie

polityk, prawniczka

Alma Mater

Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie

Stanowisko

minister sprawiedliwości (2020–2021, 2021–2022)

Mária Kolíková (ur. 29 sierpnia 1974[1] w Dunajskiej Stredzie[2]) – słowacka polityk i prawniczka, posłanka do Rady Narodowej, dwukrotnie sekretarz stanu w resorcie sprawiedliwości, w latach 2020–2021 oraz 2021–2022 minister sprawiedliwości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1999 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie[2]. Kształciła się również w Georgetown University Law Center (2001). Została nauczycielem akademickim na Uniwersytecie Trnawskim. W 2003 rozpoczęła praktykę w zawodzie adwokata. W 2006 pełniła funkcję dyrektora „Centrum právnej pomoci”. Od lipca 2010 do marca 2012 zajmowała stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości[1]. Ponownie objęła je w marcu 2016[1], odchodząc z resortu w sierpniu 2018[3].

W 2019 dołączyła do partii Dla Ludzi, którą założył Andrej Kiska[4]. W wyborach w 2020 z jej ramienia uzyskała mandat posłanki do Rady Narodowej[5].

W marcu 2020 została ministrem sprawiedliwości w nowo powołanym rządzie Igora Matoviča[6]. W marcu 2021 w trakcie kryzysu w koalicji odeszła z tego stanowiska[7]. Powróciła na urząd ministra sprawiedliwości w kwietniu 2021 w utworzonym wówczas gabinecie Eduarda Hegera[8]. We wrześniu 2021 opuściła ugrupowanie Dla Ludzi, związała się następnie z partią Wolność i Solidarność[9]. We wrześniu 2022 w związku z wyjściem tej partii z koalicji rządowej złożyła rezygnację ze stanowiska[10], zakończyła urzędowanie w tym samym miesiącu. W 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Štátna tajomníčka: Mgr. Mária Kolíková. justice.gov.sk. [dostęp 2020-03-16]. (słow.).
  2. a b Absolventi. uniba.sk. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).
  3. Štátna tajomníčka Kolíková odchádza z ministerstva spravodlivosti, nahradí ju zrejme Edita Pfundtner. dennikn.sk, 21 sierpnia 2018. [dostęp 2020-03-16]. (słow.).
  4. Do Kiskovej strany vstupuje aj bývalá štátna tajomníčka Kolíková. sme.sk, 13 czerwca 2019. [dostęp 2020-03-16]. (słow.).
  5. Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
  6. Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča. webnoviny.sk, 21 marca 2020. [dostęp 2020-03-21]. (słow.).
  7. Koaličná kríza: Prezidentka prijala demisiu Kolíkovej. aktuality.sk, 23 marca 2021. [dostęp 2021-03-24]. (słow.).
  8. Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera. vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01]. (słow.).
  9. Ministerka Kolíková skončila v strane Za ľudí, prechádza do poslaneckého klubu SaS. ta3.com, 8 września 2021. [dostęp 2021-11-24]. (słow.).
  10. 3 ministers resigned in Slovakia: Government lost majority in parliament. owpit.com, 6 września 2022. [dostęp 2022-09-07]. (ang.).
  11. Andrej Kuzmány: Kto sa prekrúžkoval do parlamentu? Pozrite si zoznam 150 poslancov (voľby 2023). sme.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).