Luis León Sánchez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luis León Sánchez
Informacje
Data i miejsce urodzenia24 listopada 1983
Mula
KrajHiszpania
Wzrost186 cm
Grupy zawodowe
9.2003-2003ONCE-Eroski (stażysta)
2004Liberty Seguros
2005-5.2006Liberty Seguros-Würth
5.2006-6.2006Würth
6.2006-7.2006Astana-Würth
7.2006-2006Astana
2007-2010Caisse d'Épargne
2011-2012Rabobank
2013-6.2013Blanco
7.2013-2013Belkin
2014Caja Rural-Seguros RGA
2015-2020Astana
2021Astana-Premier Tech
2022Bahrain Victorious
2023Astana Qazaqstan Team
Dokumentacja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Igrzyska europejskie
złoto Baku 2015 kolarstwo

(start wspólny)

brąz Baku 2015 kolarstwo

(jazda ind. na czas)

UCI World Tour
3. miejsce
2010

Luis León Sánchez Gil (ur. 24 listopada 1983 w Muli[1]) – hiszpański kolarz szosowy, zawodnik należącej do dywizji UCI WorldTeams drużyny Astana Pro Team. Olimpijczyk, zwycięzca wyścigu Paryż-Nicea, czterokrotny mistrz Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas.

Jeździ dobrze na czas, a z upływem lat poprawił jazdę w górach. Jest zawodnikiem dynamicznym, potrafiącym dobrze finiszować z mniejszej grupki kolarzy. Podczas Tour de France bardzo często aktywny jest w ucieczkach na górskich etapach. Sanchez jest zawodnikiem świetnie wykorzystującym zamieszania w końcówkach, potrafi zaatakować w odpowiednim momencie i samotnie dojechać do mety, zgarniając zwycięstwo sprzed nosa faworytów, co pokazał m.in. podczas wyścigu Clásica de San Sebastián w 2012 roku.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego młodszym bratem jest Pedro León, aktualnie piłkarz SD Eibar. Drugi brat, Antonio, jest piłkarzem ręcznym. Imienia León nie nadali Luisowi rodzice – to imię jego trzeciego brata, który zginął w wypadku w 2005 roku. Pozostali bracia przybrali imię zmarłego jako swoje drugie, aby w ten sposób go upamiętnić. Luis León dedykuje mu każde zwycięstwo - przed metą wyciągając medalik i wznosząc ręce ku niebu[2].

Nie jest w żaden sposób spokrewniony z Samuelem Sánchezem, także kolarzem.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Liberty Seguros (2004–2006)[edytuj | edytuj kod]

Sanchez zaczynał ściganie w ekipie Liberty Seguros w 2004 roku. Już na samym początku dał się poznać jako dobry czasowiec, pokonując takich zawodników jak Iban Mayo czy Isidro Nozal podczas etapu jazdy indywidualnej na czas w wyścigu Clásica de Alcobendas. W 2005 roku rozpoczął sezon od zwycięstwa w etapówce Tour Down Under, zwycięsko rozstrzygając na swoją korzyść trzeci etap. W dalszej części sezonu startował w belgijskich klasykach, nie osiągając jednak lepszych rezultatów. Podczas wyścigu Gandawa-Wevelgem złamał sobie prawy nadgarstek, co wykluczyło go na jakiś czas ze ścigania. Wrócił na Clásica de Alcobendas i ponownie wygrał czasówkę. W lipcu zadebiutował w Tour de France, zajmując 108. miejsce i tracąc do zwycięskiego Lance’a Armstronga ponad trzy godziny. Sezon 2005 zakończył się dla Sancheza tragicznie - w wypadku zginął jego starszy brat – León.

Ostatni sezon w hiszpańskiej ekipie przyniósł mu 2. miejsce w Tour Down Under (ustąpił tylko Simonowi Gerransowi) i Vuelta a Castilla y León. Sanchez wziął także udział w Paryż-Nicea, w której wygrał klasyfikację młodzieżową.

Jednak już w połowie sezonu stało się jasne, że młody Hiszpan będzie musiał znaleźć sobie nową drużynę. Liberty Seguros-Würth było poważnie zamieszane w Operación Puerto – olbrzymi skandal dopingowy. Sponsorzy zaczęli się wycofywać, przyszłość ekipy nie była pewna. Sanchez podpisał więc kontrakt z ekipą Caisse d’Épargne, w której ścigał się przez następne trzy lata.

Caisse d’Épargne (2007–2010)[edytuj | edytuj kod]

Sanchez w czasie prezentacji Tour de France 2010

Przygodę z nową drużyną Hiszpan rozpoczął od dobrych występów w mniejszych wyścigach, zajął m.in. drugie miejsce w Trofeo Soller. W marcu pojechał świetny wyścig we Francji - zajął trzecie miejsce w Paryż-Nicea, przegrywając jedynie z Alberto Contadorem i Davide Rebellinem. Na trasie zabłysnął wygrywając 6. etap, na którym wyprzedził rywali o niecałe pół minuty. W czerwcu zajął drugie miejsce w krajowych mistrzostwach, podczas wyścigu jazdy indywidualnej na czas. Jesienią wziął udział w hiszpańskiej Vuelcie, ale poza 8. miejscem na drugim etapie, nie udało mu się niczego osiągnąć.

Następny sezon rozpoczął tradycyjnie - od startu w Paryż-Nicea, gdzie zajął 5. miejsce, ponownie wygrywając etap. W marcu uplasował się na podium Criterium International, a trzy miesiące później triumfował w mistrzostwach Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas. Następnym celem Sancheza stał się Tour de France. Hiszpanowi udało się zakończyć sukcesem akcję na 7. etapie, wyprzedzając o 6 sekund grupę liderów. Swoje zwycięstwo zadedykował zmarłemu bratu.

Rok 2009 był jeszcze bardziej obfity w sukcesy. Sanchez skoncentrował się na pierwszej części sezonu oraz Wielkiej Pętli. Wygrał Tour Méditerranéen (triumfując na jednym z etapów), a następnie w ładnym stylu rozegrał Wyścig ku Słońcu, wygrywając jeden z etapów oraz zajmując trzecie miejsca na dwóch innych odcinkach.

W kwietniu bardzo silnie rozpoczął wyścig Vuelta al País Vasco, wygrywając etap i początkowo jeżdżąc w koszulce lidera. Ostatecznie rywalizację skończył na czwartej pozycji.

Przed lipcowym startem we Francji pojechał tylko krajowe mistrzostwa, gdzie nie udało mu się obronić tytułu - na czasówce uległ Alberto Contadorowi. Tour de France rozpoczął bardzo dobrze - na 8. etapie zabrał się w ucieczkę, po czym finiszował przed Sandy Casarem, wygrywając swój drugi etap w karierze.

W 2010 roku z powodzeniem kontynuował passę zwycięstw. Ponownie rozpoczął sezon od Tour Down Under, w którym zajął drugie miejsce. Po drodze wygrał etap zakończony podjazdem pod Willunga Hill, wyprzedzając m.in. Cadela Evansa i Petera Sagana. Kolejnym wyścigiem była Volta ao Algarve, podczas której Hiszpan wygrał czasówkę i uplasował się na drugiej pozycji w klasyfikacji generalnej. W marcu ponownie stanął na podium Paryż-Nicea, tym razem na 2. miejscu. Przed kolejnym Tour de France wziął udział w Tour de Romandie i Circuit de la Sarthe. O ile pierwszy z wyścigów potraktował jako trening, w drugim wygrał pierwszy etap i klasyfikację generalną. W czerwcu zdobył po raz drugi tytuł najlepszego hiszpańskiego czasowca.

Tour de France okazał się jego najlepszym w karierze. Wprawdzie nie udało mu się wygrać etapu (finiszował drugi na 9. etapie, ustępując Sandy Casarowi), ale po bardzo równo przejechanym ostatnim tygodniu wyścigu, zajął 11. pozycję. Kiedy jednak w lutym 2012 roku CAS zdyskwalifikował zwycięzcę – Alberto Contadora, Sanchez automatycznie przesunął się na miejsce 10.[3]

Po tak udanym wyścigu Luis poszedł za ciosem i triumfował w Clásica de San Sebastián, wyprzedzając na finiszu Aleksandra Winokurowa i Carlosa Sastre. W sierpniu wystartował w Vuelta a España. Zajął 10. miejsce, dwukrotnie kończąc etapy na 5. pozycji. Ostatnim startem sezonu były mistrzostwa świata, w których czasówkę ukończył na 7. miejscu. Te zwycięstwa pozwoliły Hiszpanowi na zajęcie trzeciego miejsca w rankingu UCI oraz podpisanie nowego kontraktu z holenderską ekipą Rabobank[4].

Rabobank (od 2011 roku)[edytuj | edytuj kod]

W stroju mistrza Hiszpanii w 2011 roku

Początki w Holandii były dla Sancheza trudne. W swoim pierwszym sezonie w Rabobanku wygrał powtórnie krajowe mistrzostwa w jeździe indywidualnej na czas i triumfował na 9. etapie Tour de France. Nie udało mu się zająć wysokiego miejsca w klasyfikacji generalnej, tak w Tourze, jak i później - we Vuelcie. Ten słabszy sezon Hiszpan tłumaczył problemami aklimatyzacyjnymi w nowej ekipie. Jak przyznał, barierą był język, a w osiągnięciu wysokiej formy przeszkadzały mu serie kraks[5].

Sezon 2012 Sanchez rozpoczął od etapowego zwycięstwa w Paryż-Nicea, które wywalczył po długiej ucieczce z Jensem Voigtem. Tym samym, Hiszpan zanotował czwarty etapowy triumf w tej imprezie. W dalszej części sezonu świetnie rozpoczął wyścig Tour de Romandie, wygrywając dwa etapy i obejmując prowadzenie. Przed finałową czasówką miał 9 sekund przewagi nad Bradleyem Wigginsem, co okazało się niewystarczające do utrzymania prowadzenia. Sanchez pojechał słabiutko i spadł na 10. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Przed startem w Tour de France wygrał ponownie tytuł mistrza kraju na czasówce. We Francji wyścig kontrolowała ekipa Sky, przez co zadanie uciekinierów było mocno utrudnione. Sanchez do ofensywy przeszedł na 14. etapie. W ucieczce towarzyszyli mu Peter Sagan, Sandy Casar, Gorka Izagirre oraz Philippe Gilbert. Sanchez atakował na podjeździe, chcąc zgubić Sagana, który był z ucieczki najszybszy. Sztuka ta nie powiodła mu się, ale Hiszpan nie zamierzał czekać na ostatnie metry. Wobec niezdecydowania współtowarzyszy na 10 kilometrów do mety przypuścił samotny atak. Moment wybrał perfekcyjnie – nikt nie chciał wysilać się, aby dogonić śmiałka i Sanchez samotnie wpadł na metę etapu.

Sanchez potwierdził wysoką formę, wygrywając w połowie sierpnia Clásica de San Sebastián, ponownie po ataku w końcówce z czołowej grupy.

Najważniejsze osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

2004
2005
2006
2007
  • 3. miejsce w Paryż-Nicea
    • 1. miejsce na 6. etapie
  • 2. miejsce w Mistrzostwach Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas
2008
2009
2010
2011
  • Mistrzostwo Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas
  • 1. miejsce na 9. etapie Tour de France
2012
2013
  • 2. miejsce w Dookoła Belgii
    • 1. miejsce na 5. etapie
  • 2. miejsce w mistrzostwach Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas
  • 3. miejsce w mistrzostwach Hiszpanii (start wspólny)
  • 2. miejsce w Tour de l’Ain
    • 1. miejsce na 3. etapie
2014
2015
2016
2018
2019
2020
2021

Starty w Grand Tourach[edytuj | edytuj kod]

Wyścig 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
Pink jersey Giro - - - - - - - - - - 35 - 43
Yellow jersey Tour 108 - - 62 26 10[6] 56 64 - - - 48 -
golden jersey Vuelta - DNF 72 - - 9 53 - DNF 56 33 26 32

DNF - (ang. did not finish) – nie ukończył

Rankingi[edytuj | edytuj kod]

Rok20042005200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020202120222023
UCI World Ranking327.
UCI ProTour - - 55. 71.
UCI World Calendar20. 3.
UCI World Tour73. 36. - 147. 125. 119. 100.
World Ranking103. 118. 73. 67. 181. 150. 262. 738.
UCI Europe Tour53. 148. 99. 37. 55. 149. 128. 213. -
UCI Asia Tour - - - 119.
UCI Africa Tour8. - - -
Źródło: UCI

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Luis León Sánchez – Profil na ProCyclingStats (ang.)
  2. ↑ Attacking Sanchez dedicates victory to brother. cyclingnews.com. [dostęp 2012-08-15]. (ang.).
  3. ↑ CAS sanction Contador with two year ban in clenobuterol case
  4. ↑ L.L. Sanchez chez Rabobank. [dostęp 2012-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  5. ↑ Sanchez admits 2011 integration difficulties at Rabobank. cyclingnews.com. [dostęp 2012-02-17]. (ang.).
  6. ↑ Po dyskwalifikacji Alberto Contadora (1. miejsce) Sanchez został przesunięty z 11. na 10. pozycję.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kolarze grupy Astana Qazaqstan Team (sezon 2023)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luis_León_Sánchez&oldid=71591080”