Ludwin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwin, Lutwin, Lidwinimię męskie pochodzenia germańskiego nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie Lutwin (w XIII wieku). Pierwszy człon wiąże się z germ. leudi — "lud, ludzie", stwniem. liuti — "członkowie zgromadzenia ludowego"; liut — "lud", śrwniem. liute, stsas. liud(i) — "ludzie", zaś drugi, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza "przyjaciel"[1]. Imię to można rozumieć jako "przyjaciel ludzi".

Żeński odpowiednik: Ludwina.

Lutwin, Ludwin imieniny obchodzi[edytuj | edytuj kod]

Odpowiedniki w innych językach[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  2. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.