French
DeutschLudwik Bauer – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | działacz gospodarczy i społeczny |
| Narodowość | polska |
| Edukacja | Włocławska Szkoła Realna |
| Stanowisko | burmistrz (nadburmistrz) Włocławka |
| Rodzice | Karol Teodor Bauer |
| Małżeństwo | Adela Werner |
Ludwik Teodor Bauer (ur. 20 września 1851 we Włocławku, zm. 7 września 1927 tamże) – polski działacz gospodarczy i społeczny, w latach 1914–1915 i w 1918 r. mianowany burmistrzem (nadburmistrzem) Włocławka[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie kupca zbożowego Karola Teodora Bauera. Był absolwentem Włocławskiej Szkoły Realnej. W 1878 uruchomił we Włocławku przy ul. Brzeskiej 1 fabrykę wódek (od 1893 działała pod nazwą „Fabryka Wód, Wódek i Rektyfikacja Spirytusu L. Bauer”). Oprócz tego prowadził sklep, gdzie sprzedawał koniak oraz hutę szkła „Helena”, mieszczącą się na Zazamczu.
Przez szereg lat stał za licznymi inicjatywami na rzecz rozwoju gospodarczego i kulturalnego Włocławka. Z jego inicjatywy powstało w 1897 Włocławskie Towarzystwo Wzajemnego Kredytu. Pełnił funkcję prezesa towarzystwa od jego powołania do 1921. W czasie niemieckiej okupacji miasta podczas I wojny światowej wykorzystał to do udzielania miastu dużych pożyczek. Następnie do 1925 był prezesem Rady Banku Kujawskiego S.A., w które to przekształcono Włocławskie Towarzystwo Wzajemnego Kredytu.
Przyczynił się do utworzenia w 1900 Włocławskiej Szkoły Handlowej (późniejsze I Liceum Ogólnokształcące im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku), kierował akcją gromadzenia środków na budowę gmachu szkoły, w znacznej części ufundował bursę szkolną przy ulicy Botanicznej. Potem prezesował Radzie Opiekuńczej Włocławskiej Szkoły Handlowej.
Rozwijał też działalność charytatywną. Był jednym ze współzałożycieli i honorowym członkiem Włocławskiego Towarzystwa Wspomagania Biednych. W 1905 założył Ewangelicki Dom Miłosierdzia, działający przy Kościele ewangelicko-augsburskim.
Od sierpnia 1914 był członkiem Komitetu Obywatelskiego we Włocławku. Od listopada tego roku do lipca 1915 pełnił funkcję nadburmistrza miasta. W kolejnym roku został przewodniczącym rady miasta. Pełnił tę funkcję do 1917. Po jego odejściu z Rady, jej nowy skład nadał mu 26 marca 1917 tytuł honorowego obywatela miasta. Od lutego do listopada 1918 pełnił obowiązki burmistrza.
Był mężem Adeli Werner (1854–1929)[2].
Zmarłego 7 września 1927 Bauera żegnały na rzesze mieszkańców miasta. Pochowany na cmentarzu komunalnym (sektor 1-1-4)[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[4]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Obecnie Ludwik Bauer jest patronem jednej z włocławskich ulic. Ma w mieście dwie tablice pamiątkowe - jedną w budynku Liceum Ziemi Kujawskiej, drugą w Kościele Ewangelicko-Augsburskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marianna Gruszczyńska, Organizacja władz miejskich Włocławka w latach 1914–1939, [w:] Włocławek. Dzieje miasta, pod red. Jacka Staszewskiego, t. II, Włocławek 2001, s. 95–106; Robert Górski, Włocławek i okolice na progu niepodległości 1918–1919, Archiwum Państwowe w Toruniu – Oddział we Włocławku, [katalog wystawy] [1].
- ↑ Ludwik Bauer (1851-1927), wybitny włocławianin i pierwszy Honorowy Obywatel naszego miasta - Radio eMKa [online], radioemka.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-14].
- ↑ Cmentarze Komunalne [online], wloclawek.grobonet.com [dostęp 2023-04-11].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1084 „za długoletnią i owocną pracę społeczną”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Sławiński, Ludwik Bauer (1851–1927), działacz gospodarczy, prezydent miasta, [w:] Zasłużeni dla Włocławka (XIII–XX wiek) (pod redakcją Mieczysława Wojciechowskiego), Włocławskie Towarzystwo Naukowe, Włocławek 1991, s. 22 (z fotografią).