Luca Attanasio – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luca Attanasio
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1977
Saronno

Data i miejsce śmierci

22 lutego 2021
Goma

Ambasador Włoch w Demokratycznej Republice Konga
Okres

od 5 września 2017
do 22 lutego 2021

Poprzednik

Luigi Scotto

Następca

Javier Solana

Odznaczenia
Kawaler Wielkiego Krzyża Honoru Orderu Gwiazdy Włoch

Luca Attanasio (ur. 23 maja 1977 w Saronno, zm. 22 lutego 2021 w Gomie) – włoski dyplomata, ambasador Włoch w Demokratycznej Republice Konga od 2017 do śmierci[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 maja 1977 r. w Lombardii we Włoszech[2].

W 2001 roku ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet Bocconiego. Karierę dyplomatyczną rozpoczął w 2003 roku w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Włoch. Karierę dyplomatyczną poza Włochami rozpoczął w 2006 roku, pracując w ambasadzie Włoch w Bernie (2006–2010) oraz w Casablance w Maroku (2010–2013)[3]. W 2013 r. Powrócił do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie został szefem Sekretariatu Dyrekcji Generalnej ds. Globalizacji i Spraw Globalnych. Następnie w 2015 r. Wyjechał do Afryki jako pierwszy doradca ambasady włoskiej w Abudży. Od 5 września 2017 r. był szefem ambasady w Demokratycznej Republice Konga[4][5].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Około godziny 10:30, 22 lutego 2021 r.[1] sześcioosobowa grupa zbrojna zaatakowała siedmioosobowy konwój MONUSCO, misji stabilizacyjnej ONZ jadącej w okolicy jeziora Kiwu[6]. W konwoju tym jechał także Luca Attanasio, będący głównym celem ataku[7]. Podczas porwania zginął Mustafa Milambo, kierowca. Niedługo później zginął także Vittorio Lacovacci, karabinier[1][8][6]. Następnie doszło do próby odbicia pozostałych zakładników. Mimo że akcja się powiodła, Luca odniósł poważne obrażenia. Został przewieziony do szpitalu ONZ w Gomie, jednak godzinę później zmarł[1][9][10][11].

Pośmiertnie został odznaczony Wielkim Krzyżem Honoru Orderu Gwiazdy Włoch[12].

7 kwietnia 2023 roku sąd Demokratycznej Republiki Konga skazał 6 mężczyzn oskarżonych o morderstwo na karę dożywocia[13].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był Salvatore Attanasio[14]. W 2015 roku poślubił Zakię Seddiki[2]. Miał z nią trójkę dzieci[15][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Jason Burke Angela Giuffrida in Rome, Italian ambassador to DR Congo dies in attack on UN convoy, „The Guardian”, 22 lutego 2021, ISSN 0261-3077 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  2. ↑ a b Who is the wife of Luca Attanasio, the ambassador killed in Congo [online], Ruetir, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  3. ↑ Luca Attanasio, chi era l'ambasciatore morto in Congo: tra i diplomatici italiani più giovani nel mondo, a ottobre il premio [online], www.ilmessaggero.it [dostęp 2021-02-24] (wł.).
  4. ↑ Maurizio Caprara, Luca Attanasio, l’ambasciatore ucciso in Congo [online], Corriere della Sera, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-24] (wł.).
  5. ↑ Italian ambassador killed in Congo during kidnap attempt [online], The Independent, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  6. ↑ a b Megan Specia, Gaia Pianigiani, Italian Ambassador Among Three Killed in Attack on U.N. Convoy in Congo, „The New York Times”, 22 lutego 2021, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  7. ↑ Attack on World Food Programme field mission in Eastern Democratic Republic of Congo | World Food Programme [online], www.wfp.org [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  8. ↑ a b Jeremy Kelly, Italian ambassador Luca Attanasio murdered during failed Congolese kidnap, ISSN 0140-0460 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  9. ↑ Italian ambassador to DR Congo killed in UN convoy attack, „BBC News”, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  10. ↑ Włoski ambasador nie żyje. Został zabity w Kongu [online], Wprost, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-24] (pol.).
  11. ↑ Włoski ambasador zginął w zamachu [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2021-02-24] (pol.).
  12. ↑ Mattarella ha consegnato l'onorificenza di Gran Croce d'Onore dell'Ordine della Stella d'Italia alla memoria di Luca Attanasio [online], Quirinale [dostęp 2022-03-13] (wł.).
  13. ↑ Congo sentences six to life in prison for Italian envoy's death. (ang.).
  14. ↑ "Rozmawialiśmy w niedzielę. Cieszył się, że jest na tej misji". W poniedziałek ambasador zginął [online], TVN24 [dostęp 2021-02-26] (pol.).
  15. ↑ Il Giorno, Chi erano Luca Attanasio e Vittorio Iacovacci, Il Giorno, 1613 [dostęp 2021-02-24] (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luca_Attanasio&oldid=72146193”