Lubow Kozyriewa (biegaczka narciarska) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lubow Kozyriewa
Любовь Козырева
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1929 ; Bugry
Data śmierci	22 czerwca 2015
Klub	Burewiestnik Moskwa
Wzrost	155 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja ZSRR
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lubow Władimirowna Baranowa z domu Kozyriewa (ros. Любовь Владимировна Баранова z d. Козырева, ur. 27 sierpnia 1929 w Bugrach, zm. 22 czerwca 2015 w Moskwie^[1]) – rosyjska biegaczka narciarska reprezentująca Związek Radziecki, czterokrotna medalistka olimpijska oraz sześciokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W swoim olimpijskim debiucie, w biegu na 10 km podczas igrzysk w Cortinie d’Ampezzo w 1956 roku zdobyła złoty medal. Ponadto wspólnie z Alewtiną Kołcziną i Radją Jeroszyną wywalczyła srebrny medal w sztafecie 3 × 5 km. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley nie obroniła tytułu mistrzyni olimpijskiej w biegu na 10 km, zdobyła jednak srebrny medal, ulegając jedynie swej rodaczce Mariji Gusakowej. Sztafeta radziecka w składzie: Radja Jeroszyna, Marija Gusakowa i Lubow Baranowa powtórzyła wynik z Cortiny d’Ampezzo zajmując drugie miejsce w sztafecie.

W 1954 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Falun, pierwszych mistrzostwach, na których rozgrywano biegi kobiece. Razem z Margaritą Maslennikową i Walentiną Cariową zdobyła złoty medal w sztafecie. Indywidualnie okazała się najlepsza na dystansie 10 km techniką klasyczną. Cztery lata później, podczas mistrzostw świata w Lahti wspólnie z Radją Jeroszyną i Alewtiną Kołcziną obroniła tytuł wywalczony w sztafecie. W biegu na 10 km pokonała ją jedynie Kołczina, wobec czego Kozyriewa zgarnęła srebrny medal. Startowała także na mistrzostwach świata w Zakopanem w 1962 roku, gdzie razem z Marią Gusakową i Alewtiną Kołcziną triumfowała w sztafecie zdobywając swój trzeci z rzędu złoty medal mistrzostw świata w tej konkurencji. Indywidualnie zdobyła srebrny medal w biegu na 5 km, w którym wyprzedziła ją tylko Kołczina. Była także czwarta w biegu na 10 km, walkę o brązowy medal przegrała z Gusakową. Na kolejnych mistrzostwach świata już nie startowała.

W 1955 roku wygrała bieg na 10 km podczas Holmenkollen ski festival zostając tym samym pierwszą zawodniczką ze Związku Radzieckiego, która wygrała w Holmenkollen. Ponadto Kozyriewa zdobyła 16 tytułów mistrzyni Związku Radzieckiego: w biegu na 5 km w latach 1953, 1954, 1955 i 1956, w biegu na 10 km w latach 1951, 1952, 1953, 1956 i 1958 oraz w sztafecie w latach 1950, 1951, 1952, 1953, 1955, 1956 i 1957. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracowała jako trenerka biegów narciarskich. Pochowana na Cmentarzu Wostriakowskim w Moskwie^[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
1.	28 stycznia	1956	Cortina d’Ampezzo	10 km stylem klasycznym	38:11	-	-
2.	1 lutego	1956	Cortina d’Ampezzo	Sztafeta 3 × 5 km^[3]	1:09:01	+0:27	Finlandia
2.	20 lutego	1960	Squaw Valley	10 km stylem klasycznym	39:46,6	+17,6	Maria Gusakowa
2.	26 lutego	1960	Squaw Valley	Sztafeta 3 × 5 km^[4]	1:04:21,4	+21,0	Szwecja

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
1.	17 lutego	1954	Falun	Sztafeta 3 × 5 km^[5]	1:05:54	-	-
1.	21 lutego	1954	Falun	10 km stylem klasycznym	40:14	-	-
2.	5 marca	1958	Lahti	10 km stylem klasycznym	44:49,0	+39,2	Alewtina Kołczina
1.	7 marca	1958	Lahti	Sztafeta 3 × 5 km^[6]	58:32,4	-	-
2.	19 lutego	1962	Zakopane	5 km stylem klasycznym	19:28,6	+47,3	Alewtina Kołczina
4.	21 lutego	1962	Zakopane	10 km stylem klasycznym	39:48,2	+1:32,8	Alewtina Kołczina
1.	23 lutego	1962	Zakopane	Sztafeta 3 × 5 km^[7]	58:08,9	-	-