French
DeutschLubniewice – Wikipedia, wolna encyklopedia
| miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
 Lubniewice oraz za nim jezioro Krajnik | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Data założenia | 1287 | ||||
| Prawa miejskie | 1367-ok. 1500, 1808–1945, 1995 | ||||
| Burmistrz | Radosław Sosnowski | ||||
| Powierzchnia | 12,11 km² | ||||
| Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Strefa numeracyjna | (+48) 95 | ||||
| Kod pocztowy | 69-210 | ||||
| Tablice rejestracyjne | FSU | ||||
Położenie na mapie gminy Lubniewice  | |||||
Położenie na mapie Polski  | |||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego  | |||||
 52°30′59″N 15°14′59″E/52,516389 15,249722 | |||||
| TERC (TERYT) | 0807024 | ||||
| SIMC | 0182969 | ||||
Urząd miejski ul. Jana Pawła II 5169-210 Lubniewice | |||||
| Strona internetowa | |||||
Lubniewice (niem. Königswalde[2][3]) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób[4][5][4], co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Miasto znajduje się w środkowej części województwa lubuskiego w powiecie sulęcińskim na terenach o dużej lesistości; rozłożone jest w wąskim pasie pomiędzy dwoma jeziorami Lubiąż i Krajnik. Dodatkowo w pobliżu granic miasta znajduje się szereg innych jezior np. Lubniewsko, Krzywe i Karpnik. Miasto położone jest przy drodze wojewódzkiej nr 136. Odchodzi też stąd droga lokalna do Bledzewa i Skwierzyny.
Lubniewice leżą w historycznej Wielkopolsce[6], a dokładnie na pograniczu Wielkopolski i ziemi lubuskiej[7].
Według danych z 31 grudnia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,11 km²[8].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o Lubniewicach datowana jest na 1287 rok, kiedy to nazwa miasta znalazła się w dokumentach księcia Przemysła II. Pierwsze zapiski o osadzie miejskiej pochodzą z 1322 roku. Sięgało tu księstwo głogowskie, w mieście gościł wówczas piastowski książę Henryk IV Wierny[9]. Lubniewiczanie zajmowali się wówczas łowiectwem i szeroko pojętym rzemiosłem.
Po uchwale sejmowej z 1658 nakazującej braciom polskim opuszczenie granic Rzeczypospolitej ich grupa osiedliła się m.in. w Lubniewicach.
Kaznodzieją i ministrem zboru w Lubieniewicach w pierwszych latach XVIII w. był Samuel Crell-Spinowski. W 1751 roku, w związku z odkryciem złóż ałunu otworzono kopalnię. Nastąpił szybki rozwój miasta. Wkrótce jednak wojska rosyjskie idące na Brandenburgię dokonały zniszczeń i kradzieży w owej kopalni, co doprowadziło do jej zamknięcia, a miasto popadło w stagnację. Sytuacja ta uległa zmianie w drugiej połowie XVIII wieku, kiedy to zaczęło się rozwijać włókiennictwo i handel suknem. Zaczęto zakładać hodowle jedwabników, a w efekcie uruchomiono przędzalnię jedwabiu. Był także okres w dziejach Lubniewic, kiedy w miejskich ogrodach i na działkach uprawiano chmiel.
W 1808 roku Lubniewice otrzymały prawa miejskie. W 1945 roku miejscowość znalazła się w granicach Polski i zakwalifikowano ją do wsi. Dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.
W 1994 roku gmina Lubniewice uzyskała tytuł „Najbardziej Ekologicznej Gminy w Polsce”. 30 grudnia 1994 roku staraniem samorządu i mieszkańców miasta Lubniewice odzyskały prawa miejskie[10].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Piramida wieku mieszkańców Lubniewic w 2014 roku[4], w oparciu o dane GUS. 
Według danych z 2015 roku miasto miało 2069 mieszkańców[4] i 2019 mieszkańców w roku 2018[4][5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[11]:
- rzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej, gotycki z połowy XV wieku-XV wieku, z wieżą z 1882 roku; wyposażenie kościoła pochodzi z XVII i XVIII w.
- zespół pałacowy, z XVIII-XX wieku:
- • pałac, wybudowany w 1793 roku, w stylu neoklasycznym; przebudowany w 1846 roku, zwany „starym zamkiem”
- • pałac, monumentalny, neorenesansowy z 1909 roku, z neogotycką wieżą widokową, zwany „nowym zamkiem”
- • park z XIX wieku
- dom, ul. Jana Pawła II (dawnej ul. Bohaterów Stalingradu 35), szachulcowo-murowany, z 1781 roku
inne zabytki:
- zabytkowe kamieniczki.
pomniki:
- kamień pamiątkowy dedykowany Osadnikom Wojskowym I i II Armii Wojska Polskiego na Placu Kasztanowym
-
-
„Stary zamek” z 1793 roku -
„Nowy zamek” z 1909 roku -
Ratusz -
Dom przy ul. Jana Pawła II 35
.jpg)
Kultura[edytuj | edytuj kod]
17(js).jpg)
W mieście organizowane są cykliczne imprezy kulturalne, m.in.:
- Dni Lubniewic,
- Gminne Zawody Sportowo-Pożarnicze,
- Warsztaty Artystyczne,
- Święto Sandacza
- Zawody Wędkarskie o Puchar Burmistrza.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Miasto jest lokalnym ośrodkiem usługowo-handlowym i przemysłowym. Brak tutaj uciążliwego przemysłu, co dodatnio wpływa na walory turystyczne miasteczka. Do największych przedsiębiorstw należy Zakład Przetwórstwa Drzewnego „Lubdrew”, nadleśnictwo Lubniewice. Ze względu na znakomite walory rekreacyjne i turystyczne powstały tutaj liczne ośrodki wypoczynkowe i ośrodki czynnej rekreacji. W mieście rozwija się handel i usługi. Istnieją tutaj: ośrodek zdrowia, liczne sklepy, restauracje i hotele.
Sport[edytuj | edytuj kod]
W mieście funkcjonuje piłkarski Klub Sportowy „Lubniewiczanka” Lubniewice, który został założony w 1948 roku i występuje w słubickiej A-klasie. Obiektem domowym zespołu jest Stadion Miejski w Lubniewicach o pojemności 500 widzów[12].
Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]
Gminy partnerskie:
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej
- stacja kolejowa Lubniewice
- Uroczysko Lubniewsko
- Wilczy szlak – Lubniewice są punktem końcowym tego szlaku konnego
- Parafia Matki Bożej Różańcowej w Lubniewicach
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - [[Główny Urząd Statystyczny]] [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Königswalde (Oststernberg). [dostęp 2021-09-09]. (niem.).
- ↑ a b c d e Lubniewice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ a b Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
- ↑ Mitteilungsblatt des Vereins für Heimatgeschichte der Stadt Müncheberg e. V.
- ↑ Jerzy Walachowicz, Geneza i ustrój polityczny Nowej Marchii do początków XIV wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Poznań 1980, ISBN 83-01-01941-7, s. 81.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ Edward Rymar, Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką, w: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, nr 4/1979, s. 489
- ↑ Dz.U. z 1994 r. nr 132, poz. 672.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 66. [dostęp 2013-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Lubniewiczanka Lubniewice, 90minut.pl, 21 lipca 2016.
- ↑ a b Współpraca zagraniczna, Lubniewice: Urząd Miasta i Gminy Lubniewice, 21 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-31].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Miasta na prawach powiatu | |
|---|---|
| Miasta powiatowe | |
| Miasta gminne |
|
