Lourdes Domínguez Lino – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lourdes Domínguez Lino

Państwo	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1981 Pontevedra
Wzrost	163 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny	1996
Zakończenie kariery	2016[1]
Trener	Andreu Guilera, Victor López, Toni Martínez
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 17 ITF
Najwyżej w rankingu	40 (11 września 2006)
Australian Open	2R (2007, 2009, 2011)
Roland Garros	3R (2009)
Wimbledon	2R (2011, 2012, 2014)
US Open	3R (2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	6 WTA, 36 ITF
Najwyżej w rankingu	45 (6 marca 2006)
Australian Open	2R (2006)
Roland Garros	3R (2005)
Wimbledon	2R (2006, 2007, 2012)
US Open	2R (2001, 2002, 2005–2007)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania Igrzyska śródziemnomorskie srebro Tunis 2001 gra podwójna brąz Tunis 2001 gra pojedyncza
Multimedia w Wikimedia Commons

Lourdes Domínguez Lino (ur. 31 marca 1981 w Pontevedrze) – hiszpańska tenisistka, zwyciężczyni turniejów WTA w grze pojedynczej i podwójnej, mistrzyni juniorskiego Roland Garros 1999, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Treningi tenisowe Lourdes rozpoczęła w wieku dziewięciu lat. Od 1995 roku występowała w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej, odnosząc pierwszy poważniejszy sukces na Mistrzostwach Europy, rozgrywanych w Szwajcarii w 1998 roku. Doszła do półfinału, przegrywając z Katariną Srebotnik. W maju 1999 wygrała konkurencję singlową wielkoszlemowego French Open, wygrywając z faworytkami publiczności, Virginie Razzano i Stéphanie Foretz. Po tym sezonie i jednej drugiej finału Orange Bowl zakończyła starty w gronie tenisistek do lat osiemnastu.

W 1996 roku występem na Majorce rozpoczęła udział w kobiecych turniejach ITF. Odnosiła w nich liczne zwycięstwa, zarówno w grze pojedynczej (siedemnaście wygranych turniejów), jak i podwójnej (trzydzieści sześć wygrane). W 2000 zadebiutowała w imprezie profesjonalnej w Madrycie, ale odpadła w pierwszej rundzie. W dalszej części tego sezonu oraz w następnych startowała przeważnie w eliminacjach, nie przechodząc trzech wymaganych rund. W 2002 wygrała swoje pierwsze dwa spotkania w zawodowym cyklu rozgrywkowym i doszła do ćwierćfinału w Bogocie. Została jednak zdyskwalifikowana przez organizację tenisową za stosowanie niedozwolonych środków – kokainy.

W latach 2003 i 2004 skupiła się wyłącznie na turniejach ITF, licznie je wygrywając. W 2006 zdobyła swój pierwszy singlowy tytuł WTA w Bogocie, pokonując w finale Flavię Pennettę. Było to jedno z najważniejszych zwycięstw w jej karierze. W Budapeszcie doszła do decydującego pojedynku, ale uległa Annie Smasznowej. 3 kwietnia po raz pierwszy sklasyfikowana w czołowej pięćdziesiątce rankingu WTA.

Jej najwyższym wynikiem w sezonie 2007 był półfinał w Bogocie i ćwierćfinały w Estoril (poległa z Lucie Šafářovą), Palermo oraz Bad Gastein. Przez dwa tygodnie powiększyła swoje konto o dwa puchary deblowych imprez WTA w Ameryce Południowej – Bogocie (z Paolą Suárez) i Acapulco (z Arantxą Santonją). Występowała w Pucharze Federacji.

W meczu pierwszej rundy wielkoszlemowego Australian Open 2008 przeciwko Katarinie Srebotnik miała pięć piłek meczowych w trzecim secie. Ostatecznie przegrała ze Słowenką 6:4, 0:6, 7:9. Uzyskała ćwierćfinał w pierwszej edycji turnieju w Viña del Mar.

W czerwcowym turnieju Barcelona KIA 2008 wraz z Arantxą Parrą Santonją odniosła zwycięstwo w turnieju gry podwójnej.

W lutym 2011 roku, równo pięć lat po zdobyciu swego pierwszego tytułu rangi WTA, wygrała Copa Colsanitas Santander. W finale pokonała Mathilde Johansson 2:6, 6:3, 6:2.

W marcu 2013 roku odniosła triumf w rywalizacji deblowej podczas zawodów w Acapulco, gdzie występowała razem z Arantxą Parrą Santonją. Para zwyciężyła w finale debel Catalina Castaño–Mariana Duque Mariño wynikiem 6:4, 7:6(1). W kwietniu razem z Larą Arruabarreną zwyciężyła na turnieju w Katowicach, gdzie w finale pokonały Ralucę Olaru i Waleriję Sołowjową 6:4, 7:5.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Rodzice tenisistki noszą imiona Carmen i Enrique. Lourdes ma dziesięcioro rodzeństwa. Jej bracia noszą imiona: Jose, Javier i Enrique, natomiast siostry: Carmen, Isabel, Patricia, Sara, Natalia i Maria. Dominguez Lino lubi słuchać muzyki i grać w futbol amerykański. Jej ulubiona nawierzchnia to mączka.

Turnieje WTA[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	20 lutego 2005	Bogota	Ceglana	Flavia Pennetta	6:7(4), 4:6
Zwyciężczyni	1.	23 lutego 2006	Bogota	Ceglana	Flavia Pennetta	7:6(3), 6:4
Finalistka	2.	30 lipca 2006	Budapeszt	Ceglana	Anna Smasznowa	1:6, 3:6
Zwyciężczyni	2.	20 lutego 2011	Bogota	Ceglana	Mathilde Johansson	2:6, 6:3, 6:2
Finalistka	3.	28 kwietnia 2013	Marrakesz	Ceglana	Francesca Schiavone	1:6, 3:6

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	8 maja 2005	Rabat	Ceglana	Nuria Llagostera Vives	Émilie Loit Barbora Záhlavová-Strýcová	6:3, 6:7(6), 5:7
Finalistka	2.	31 sierpnia 2005	Budapeszt	Ceglana	Marta Marrero	Émilie Loit Katarina Srebotnik	1:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	1.	22 lutego 2007	Bogota	Ceglana	Paola Suárez	Roberta Vinci Flavia Pennetta	1:6, 6:3, 11–9
Zwyciężczyni	2.	3 marca 2007	Acapulco	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	Nicole Pratt Émilie Loit	6:3, 6:3
Finalistka	3.	30 kwietnia 2007	Estoril	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	Anastasija Rodionowa Andreea Ehritt-Vanc	3:6, 2:6
Finalistka	4.	14 czerwca 2007	Barcelona	Ceglana	Flavia Pennetta	Arantxa Parra Santonja Nuria Llagostera Vives	6:7(3), 6:2, 10–12
Zwyciężczyni	3.	14 czerwca 2008	Barcelona	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	María José Martínez Sánchez Nuria Llagostera Vives	4:6, 7:5, 10–4
Finalistka	5.	3 marca 2009	Acapulco	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	María José Martínez Sánchez Nuria Llagostera Vives	3:6, 3:6
Finalistka	6.	26 lutego 2011	Acapulco	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	Marija Korytcewa Raluca Olaru	5:7, 7:5, 10–6
Zwyciężczyni	4.	9 lipca 2011	Båstad	Ceglana	María José Martínez Sánchez	Arantxa Parra Santonja Nuria Llagostera Vives	6:3, 6:3
Finalistka	7.	4 marca 2012	Acapulco	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	Sara Errani Roberta Vinci	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	5.	2 marca 2013	Acapulco	Ceglana	Arantxa Parra Santonja	Catalina Castaño Mariana Duque Mariño	6:4, 7:6(1)
Zwyciężczyni	6.	14 kwietnia 2013	Katowice	Ceglana (hala)	Lara Arruabarrena	Raluca Olaru Walerija Sołowjowa	6:4, 7:5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1999	French Open	Ceglana	Stéphanie Foretz	6:4, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).