Louis Renault (prawnik) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Louis Renault
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1843 ; Autun
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1918 ; Barbizon
Zawód, zajęcie	prawnik
	Multimedia w Wikimedia Commons

Louis Renault (ur. 21 maja 1843 w Autun, zm. 8 lutego 1918 w Barbizon) – prawnik francuski, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1907 roku.

Był synem księgarza, studiował w Dijon i Paryżu. W latach 1868–1873 wykładał na uniwersytecie w Dijon, od 1881 roku był profesorem prawa międzynarodowego na uniwersytecie w Paryżu. Od 1890 roku radca prawny Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji, był w gronie twórców Instytutu Prawa Międzynarodowego. Występował jako arbiter w sporach międzynarodowych, brał aktywny udział w konferencjach pokojowych w Hadze w latach 1899 i 1907.

Wspólnie z Włochem Ernesto Monetą otrzymał w 1907 roku Pokojową Nagrodę Nobla. Był odznaczony m.in. Legią Honorową.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Louis Renault – sylwetka przemysłowca Louisa Renaulta

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
Louis Renault - Biographical. nobelprize.org. [dostęp 2013-11-21]. (ang.).
Louis Renault. nobel-winners.com. [dostęp 2013-11-21]. (ang.).