Louis Paulsen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Louis Paulsen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1833
Blomberg

Data i miejsce śmierci

19 lipca 1891
Nassengrund

Obywatelstwo

Niemcy

abcdefgh
8
a8 – Czarna wieża
b8 – Czarny skoczek
c8 – Czarny goniec
d8 – Czarny hetman
e8 – Czarny król
f8 – Czarny goniec
g8 – Czarny skoczek
h8 – Czarna wieża
b7 – Czarny pionek
d7 – Czarny pionek
f7 – Czarny pionek
g7 – Czarny pionek
h7 – Czarny pionek
a6 – Czarny pionek
e6 – Czarny pionek
d4 – Biały skoczek
e4 – Biały pionek
a2 – Biały pionek
b2 – Biały pionek
c2 – Biały pionek
f2 – Biały pionek
g2 – Biały pionek
h2 – Biały pionek
a1 – Biała wieża
b1 – Biały skoczek
c1 – Biały goniec
d1 – Biały hetman
e1 – Biały król
f1 – Biały goniec
h1 – Biała wieża
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
System Paulsena w obronie sycylijskiej

Louis Paulsen (ur. 15 stycznia 1833 w Blombergu, zm. 19 lipca 1891 w Nassengrund) – niemiecki szachista, czołowy zawodnik świata w latach 60. i 70. XIX wieku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Szachy poznał w wieku pięciu lat. W 1854 roku, w wieku 21 lat wraz z bratem Ernestem wyemigrował do Dubuque w stanie Iowa (USA). W Stanach Zjednoczonych zyskał reputację silnego szachisty, uczestnicząc w meczach i pokazach gry "na ślepo". W 1857 roku wziął udział w pierwszym amerykańskim kongresie szachowym w Nowym Jorku. Podobnie do Paula Morphy'ego w meczach eliminacyjnych wygrał wszystkie partie poza jedną, którą zremisował. W finale przegrał 2 - 6 z Morphym.

Paulsen był założycielem powołanego do życia w 1858 roku Klubu Szachowego w Dubuque, jednego z najstarszych w USA i działającego do dzisiaj. W 1860 roku powrócił do Niemiec. Rok później udał się do Anglii, by wziąć udział w turnieju w Bristolu. W finale tego turnieju pokonał Samuela Bodena. Od tego czasu regularnie brał udział w prestiżowych turniejach szachowej elity, odnosząc wiele sukcesów. W 1862 roku w Londynie zajął drugie miejsce za Adolfem Anderssenem, a przed Johnem Owenem i Wilhelmem Steinitzem, przyszłym mistrzem świata. W 1869 roku ponownie zajął drugie miejsce za Anderssenem, a przed Johannesem Zukertortem na turnieju w Hamburgu. W latach siedemdziesiątych wygrał trzy silne turnieje, w każdym z nich wyprzedzając swojego wielkiego rywala, Anderssena: w Kreweld (1871), w Lipsku (1877) i we Frankfurcie (1878).

Uważany jest za jednego z tych szachistów, którzy mieli największy wpływ na rozwój teorii szachów w XIX wieku. Nazwisko Paulsena nosi bardzo popularny system gry w obronie sycylijskiej:

1.e4 c5 2.Sf3 e6 3.d4 cd4 4.S:d4 a6

W jego partiach można znaleźć elementy dojrzałej gry pozycyjnej, której podstawowe idee przypisuje się Steinitzowi. Jest wielce prawdopodobne, że Steinitz właśnie jemu w znacznej mierze zawdzięczał swój styl gry i teoretyczne osiągnięcia.

Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyższy ranking osiągnął w październiku 1862 r., z wynikiem 2710 punktów zajmował wówczas pierwsze miejsce na świecie[1]. Zmarł na cukrzycę w 1891 roku w Niemczech.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]