Litofit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Litofity na skale koło Sydney w Australii

Litofit, roślina naskalna (gr. líthos – kamień, phytón – roślina) – roślina, glon lub porost, rosnące na skałach (także na murach). Pierwszymi kolonistami skał są glony i porosty. Działając na skały destrukcyjnie za pomocą substancji chemicznych i mechanicznie za pomocą plech, powodują powstawanie zwietrzeliny skalnej, szczelin i niewielkich zasobów próchnicy. To umożliwia kolonizację skał przez mszaki i rośliny naczyniowe[1].

Litofity w zależności od sposobu zasiedlania skał dzieli się na następujące grupy[1]:

  • egzolitofity, epilitofity – zasiedlające powierzchnię skał (gł. glony i porosty),
  • ryzolitofity – wnikające w powierzchniową warstwę skały,
  • endolitofity – wrastające w szczeliny we wnętrzu skał,
  • chomofity – korzystające z warstewki gleby na powierzchni skały,
  • chasmofity – korzystające z gleby powstającej w szczelinach skały.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zbigniew Podbielkowski, Maria Podbielkowska: Przystosowania roślin do środowiska. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1992, s. 189-190. ISBN 83-02-04299-4.