Listwianka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Listwianka
Листвянка
Ilustracja
Drewniany dom, typowy dla rejonu Listwianki
Państwo

 Rosja

Obwód

 irkucki

Rejon

Rejon irkucki

Populacja (2016)
• liczba ludności


1983

Nr kierunkowy

+7 3952

Kod pocztowy

664520

Tablice rejestracyjne

38, 85, 138

Położenie na mapie obwodu irkuckiego
Mapa konturowa obwodu irkuckiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Listwianka”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się punkt z opisem „Listwianka”
Ziemia51°51′11″N 104°52′55″E/51,853056 104,881944

Listwianka (ros. Листвянка) – osiedle typu miejskiego w obwodzie irkuckim Rosji, nad brzegiem jeziora Bajkał, w pobliżu miejsca, gdzie rzeka Angara bierze swój początek z Bajkału. Nazwa pochodzi od rosyjskiej nazwy modrzewi (ros. Лиственница), które są istotnym składnikiem przyległej tajgi.

W miejscowości znajduje się Instytut Limnologiczny, prowadzący badania naukowe biologii, hydrologii i geologii Bajkału. Przy Instytucie ulokowano Muzeum limnologiczne z bogatą ekspozycją poświęconą Bajkałowi.

Listwianka pełniła początkowo rolę stanicy do przeprawy przez Bajkał[1].

Listwianka jest najpopularniejszą miejscowością turystyczną nad brzegiem Bajkału, gdyż leży najbliżej Irkucka, z którym ma dobre połączenia komunikacyjne autobusowe i samochodowe. Dlatego też w osadzie dość dobrze rozwinięta jest baza noclegowa. Atrakcją turystyczną jest także niewielka góra Kamień Czerskiego, wznoszący się nad zachodnią częścią Listwianki, ponieważ rozciąga się z niego bardzo dobra panorama na źródło Angary i Bajkał. Zimą działa tu wyciąg narciarski. Nazwa szczytu upamiętnia polskiego zesłańca i geologa Jana Czerskiego. W osadzie zabytkowa cerkiew z 1846 fundowana przez kupca Ksenofonta Sieriebriakowa z częściowo oryginalnym ikonostasem i resztą wystroju oraz fokarium z pokazami tresowanych fok bajkalskich.

Listwianka jest także portem bajkalskim dla floty statków turystycznych, rybackich i badawczych. W ostatnich latach większość statków rybackich adaptowano na turystyczne. W porcie zatrzymują się statki turystyczne pływające z Irkucka do ważniejszych przystani nad całym Bajkałem. Oprócz tego ma połączenie promowe z miejscowością Bajkał na drugim brzegu Angary, która jest głównym portem handlowym południowego Bajkału oraz końcową stacją zabytkowej linii kolejowej Bajkał – Sliudianka, będącej jedną z głównych atrakcji turystycznych rejonu irkuckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alicja Wiącek, Jędrzej Łukowski, Bajkał i Góry Przybajkala, wyd. pierwsze, Warszawa: Sklep Podróżnika, 2008, s. 214, ISBN 978-83-7136-052-7, OCLC 751036296 [dostęp 2019-12-13].