Lin Sen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lin Sen
ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

林森

Pismo tradycyjne

林森

Hanyu pinyin

Lín Sēn

Lin Sen (ur. 1868 w Shanggan w prowincji Fujian[1], zm. 1 sierpnia 1943 w Chongqing) – chiński polityk, prezydent Republiki Chińskiej w latach 1931-1943.

Od 1884 roku pracował w biurze telegraficznym w Tajpej. Po zajęciu Tajwanu przez Japończyków w 1895 roku działał w antyjapońskiej partyzantce, następnie przeniósł do Szanghaju, gdzie pracował w biurze celnym[1]. W 1902 roku wyjechał na Hawaje. Tam związał się z emigracyjną opozycją antymandżurską, i w 1905 roku wstąpił do Ligi Związkowej. W czasie rewolucji Xinhai stał na czele tymczasowego zgromadzenia rewolucyjnego w Nankinie. Po przejęciu dyktatorskiej władzy przez prezydenta Yuan Shikaia wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie organizował komórki Chińskiej Partii Rewolucyjnej (późniejszy Kuomintang).

Od 1917 roku działał w kantońskim rządzie Sun Jat-sena, następnie po jego śmierci działacz prawicowego skrzydła Kuomintangu. Pozycja Lina w partii wzrosła w 1931 roku po usunięciu Hu Hanmina. 15 grudnia 1931 roku po rezygnacji Czang Kaj-szeka został wybrany przewodniczącym Rządu Narodowego (głową państwa). Jego funkcja była jednak czysto ozdobna, a Czang de facto zachował pełnię władzy.

Po agresji japońskiej w 1937 roku przeniósł stolicę państwa do Chongqingu. Odrzucał ponawianie kilkakrotnie przez Japończyków propozycje zawarcia pokoju i stanięcia na czele marionetkowego rządu. Zmarł na skutek obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym z 10 marca 1943 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Lin Sen - President of the National Government of the Republic of China. history.cultural-china. [dostęp 2010-06-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.