Lekcja muzealna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lekcja muzealna – forma edukacji muzealnej kierowana w głównej mierze do grup szkolnych, której celem jest wykorzystanie potencjału placówki muzealnej do wzbogacenia zajęć dydaktycznych prowadzonych przez szkoły^[1].

Głównym motywem lekcji jest zapewnienie uczniom bezpośredniego obcowania z muzealiami lub miejscami o bogatej historii, w tym poznawaniem ich przez pryzmat historii ludzkich (twórców, właścicieli, użytkowników). Podczas prowadzenia lekcji muzealnych winno się odchodzić od systemu klasowo-lekcyjnego, łączyć różnorodne formy przekazywania wiedzy w atrakcyjny sposób i z wykorzystaniem nowoczesnych technik, a także zapewnić możliwość odwiedzenia miejsc lub obejrzenia eksponatów na co dzień niedostępnych dla zwiedzających^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Dziedzictwo obok mnie – poradnik zarządzania dziedzictwem w gminach, AleksandraA. Chabiera, AnnaA. Kozioł, BartoszB. Skaldawski, Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2016, s. 188-189, ISBN 978-83-63260-46-0, OCLC 958216371 .

[dziedz-1] Dziedzictwo obok mnie – poradnik zarządzania dziedzictwem w gminach, AleksandraA. Chabiera, AnnaA. Kozioł, BartoszB. Skaldawski, Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2016, s. 188-189, ISBN 978-83-63260-46-0, OCLC 958216371 .

[1]