Lee Marvin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lee Marvin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1924
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1987
Tucson

Zawód

aktor

Odznaczenia
Purpurowe Serce (Stany Zjednoczone) Medal Amerykańskiej Służby Obronnej Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Wyzwolenia Filipin
starszy szeregowy starszy szeregowy
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1924
Nowy Jork

Data śmierci

29 sierpnia 1987

Przebieg służby
Lata służby

1942–1944

Siły zbrojne

 US Marine Corps

Główne wojny i bitwy

wojna na Pacyfiku:

Lee Marvin (ur. 19 lutego 1924 w Nowym Jorku, zm. 29 sierpnia 1987 w Tucson)[1]amerykański aktor filmowy. Laureat Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie Kasia Ballou (reż. Elliot Silverstein) w 1966. Największą popularność przyniosła mu rola majora Johna Reismana w filmie wojennym Roberta Aldricha, Parszywa dwunastka z 1967.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Lee Marvin w czasie II wojny światowej służył w 4 Dywizji Piechoty Morskiej. Wziął udział w wojnie na Pacyfiku; został ranny podczas bitwy o Saipan. Odznaczono go Purpurowym Sercem. Po wojnie imał się różnych zajęć, by jako amator ostatecznie trafić do mniejszych teatrów broadwayowskich.

W Hollywood karierę zaczynał od drugoplanowych ról psychopatów i czarnych charakterów. Łatka aktora charakterystycznego, świetnie sprawdzającego się w rolach twardych facetów, towarzyszyła mu do końca życia, choć – paradoksalnie – Oscara zdobył za podwójną kreację w komediowym westernie Kasia Ballou. Najlepiej jednak sprawdzał się w westernach (W kraju Komanczów, Zawodowcy), filmach wojennych (Parszywa dwunastka, Wielka czerwona jedynka) i sensacyjnych (Zabójcy, Zbieg z Alcatraz, Park Gorkiego).

Potrafił jednowymiarowym z pozoru rolom nadać zaskakującej głębi psychologicznej. Jego bohaterowie, często samotnie zmagający się z otaczającym ich światem, dzięki swojemu uporowi i determinacji w dążeniu do celu nierzadko stają się postaciami tragicznymi.

Zmarł nagle – w wieku 63 lat – na zawał serca. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington[1].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Lee Marvin w filmie Atak, 1956
Płyta nagrobna Lee Marvina na Narodowym Cmentarzu w Arlington
Ośmiu żelaznych – sierż. Joe Mooney
Uprzejmie informujemy, że nie są państwo małżeństwem – Pinky
Dziki – Chino
Atak – por. Clyde Bartlett
Kasia Ballou – Kid Shelleen/Tim Strawn
Zbieg z Alcatraz – Walker
Z własnej kieszeni – Leonard
Władca północy – Numer 1
Człowiek klanu – szeryf Bascomb

Sons of Lee Marvin[edytuj | edytuj kod]

Krótko po śmierci Marvina powstało tajne stowarzyszenie Sons of Lee Marvin, założone przez reżysera Jima Jarmuscha. Aby zostać do niego przyjętym, trzeba wyglądać na tyle podobnie do Marvina, by móc zostać wziętym za jego syna. Do członków stowarzyszenia należą m.in. Jarmusch, Tom Waits, Nick Cave i John Lurie.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Arlington National Cemetery Website - Lee Marvin (ang.) [dostęp 2011-09-29]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]