Lee Kyung-young – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lee Kyung-young
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1966
Bonghwa

Obywatelstwo

Korea Południowa

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

słomkowa

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

23

Zwycięstwa

20

Przez nokauty

8

Porażki

3

Lee Kyung-young
Imię koreańskie
Hangul

이경영

Hancha

李璟榮

Transkrypcja poprawiona

I Gyeong-yeong

Transkrypcja MCR

I Kyong-yong

Lee Kyung-young (kor. 이경영; ur. 4 grudnia 1966 r.) – południowokoreański bokser, były mistrz świata IBF w kategorii słomkowej i zarazem pierwszy mistrz świata kategorii słomkowej.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowiec zadebiutował 4 grudnia 1985 r., zwyciężając w debiucie przez nokaut w 3. rundzie. Po stoczeniu kilku walk, Lee otrzymał szansę walki o mistrzostwo świata IBF. Lee znokautował w 2. rundzie Masaharu Kawakamiego, zostając pierwszym w historii boksu mistrzem świata kategorii słomkowej. Po zdobyciu tytułu, zwakował go, by móc zmierzyć się w walce o pas WBC z Hirokim Ioką. Do pojedynku doszło 31 stycznia 1988 r. w Osace. Japończyk zwyciężył przez TKO w ostatniej, 12. rundzie. 30 kwietnia pokonał przyszłego mistrza świata Nico Thomasa, będąc liczonym w pierwszej rundzie[1].

Po stoczeniu kilku następnych, wygranych walk, otrzymał kolejną szansę walki o mistrzostwo. 21 grudnia 1991 r. zmierzył się z niepokonanym Meksykaninem Ricardo Lópezem, a stawką walki było mistrzostwo świata WBC. Pojedynek odbył się w Seulu i jednogłośnie na punkty (118-110, 116-112, 120-107) zwyciężył López. 11 lipca 1993 r. powrócił na ring i od razu zmierzył się w walce o mistrzostwo świata IBF w kategorii muszej. Lee przegrał przez techniczny nokaut w 1. rundzie z Pichitem Sithbanprachanem, kończąc karierę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fight:74335. boxrec.com. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]