Leczenie zachowawcze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leczenie zachowawczeleczenie nieinwazyjne, niewymagające pobytu pacjenta w szpitalu. Obejmuje m.in. farmakoterapię, fizjoterapię, terapię zajęciową oraz programy edukacyjne dla pacjentów (dieta, odpowiedni tryb życia). Przeciwieństwem leczenia zachowawczego jest np. leczenie chirurgiczne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]