Lasocice (województwo wielkopolskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lasocice
wieś
Ilustracja
Stacja kolejowa we wrześniu 2007
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

leszczyński

Gmina

Święciechowa

Liczba ludności (2022)

870[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

64-100[3]

Tablice rejestracyjne

PLE

SIMC

0376946

Położenie na mapie gminy Święciechowa
Mapa konturowa gminy Święciechowa, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Lasocice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lasocice”
Ziemia51°49′30″N 16°29′07″E/51,825000 16,485278[1]

Lasocicewieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Święciechowa.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Lasocice[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0376952 Ogrody przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od początku XIV wieku. Wymieniona w dokumencie z 1333 jako Lasocycz, Lassocicz, 1342 Lessatindorf, 1371 Lasocicz, 1397 Laszwicz, 1434 Lassoczycze, Lasswycz, 1437 Laszoczicze, 1440 Lassoczicze, 1466 Lasszoczicze, 1482 Laszoczycze, 1537 Lassowicze[6].

Miejscowość była wsią szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej. Byli to Mikołaj Kotwicz, Przecław z Lasocic, Mikołaj Lasocki, i Maciej Lasocki. Na początku XV wieku część wsi należała do Rafała Leszczyńskiego. W latach następnych właścicielami wsi była magnacka rodzina polskiej szlachty Leszczyńskich herbu Wieniawa[6].

Od 1333 miejscowość była siedzibą własnej parafii. Dokument sądowy wystawiony w 1342 w Szprotawie na Dolnym Śląsku przez Henryka księcia żagańskiego odnotował jako świadka Mikołaja Kotwicza z Lasocic. W 1399jako świadka odnotowano Przecława, który nosił odmiejscowe nazwisko Lasocki pochodzące od nazwy wsi. W 1434 odnotowano we wsi kaplicę podległą parafii w Ogrodach. W 1437 miejscowość należała do powiatu wschowskiego Korony Królestwa Polskiego. W XV wieku dziedzicami w Lasocicach byli bracia Kotwicze. W 1434 Andrzej Kotwicz wraz z bratem, sędzią wschowskim Wincentym toczyli proces z Piotrem Czaldorfem i Szybanem dziedzicami z Ogrodów. W 1437 Andrzej zapisał w testamencie czynsz na swojej części Lasocic położonej w stronę Długiego. W 1496 dziedzicem wsi był marszałek nadworny Rafał Leszczyński. Jego majątek odziedziczyła córka Małgorzata Leszczyńska oraz syn Rafał Leszczyński. W 1482 odnotowano w Lasocicach gródek (łac. fortalicium)[6].

W średniowieczu miejscowość leżała blisko granicy z Dolnym Śląskiem. W 1528 wymieniono ją kiedy wytyczano granice pomiędzy Koroną Królestwa Polskiego, a księstwie głogowskim. Z powodu niekorzystnych warunków terenowych podjęto wtedy decyzję, że granice pomiędzy Lesznem, Lasocicami i Rydzyną leżącymi w Koronie, a miejscowościami leżącymi w księstwie: Stropen (obecnie Strupin), Seifersdorf (obecnie Radosław), Crosen (niem. Kraschen, obecnie Chróścina) oraz Heyersdorf (niem. Heinzendorf, obecnie Witoszyce), zostaną wytyczone, kiedy będzie sucho lub gdy przyjdzie mróz[6][7]

W 1520 podkomorzy kaliski i starosta radziejowski Jan Leszczyński dokonał podziału dóbr z bratem stryjecznym Rafałem Leszczyńskim. Rafałowi przypadło w majątku Leszno, Strzeżewice oraz Lasocice leżące w powiecie wschowskim z dodatkiem 300 grzywien, a także Sienno i Grunowo odstąpione mu przez brata kasztelana lądzkiego Jana[6].

Wieś odnotowana została w historycznych regestach podatkowych dzięki czemu można odtworzyć panujące w miejscowości stosunki majątkowe i społeczne. W 1531 pobrano podatki od 15 łanów po wiardunku, od karczmy pobrano 6 groszy. W 1535 od 16 łanów oraz od karczmy. W 1563 miał miejsce pobór od 20 łanów, 22 komorników, karczmy oraz 12 rzemieślników. W 1564 wieś miała 15 łanów. W 1566 wieś należała do wdowy pani Leszczyńskiej, która zapłaciła podatki od 19 łanów i 10 prętów, 5 zagrodników, 13 komorników oraz od karczmy. W 1579 odnotowano pobór od 23 łanów, dwóch rzemieślników, 6 komorników z inwentarzem, 7 komorników bez inwentarza, a także od trzech wiatraków, młyna dzierżawionego, oraz trzech owczarzy mających w stadzie 45 owiec[6].

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim w granicach Wielkiego Księstwa Poznańskiego.

W 1920 wieś została podzielona - część podlegała gminie Święciechowa, część gminie Leszno.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lasocice, po jej zniesieniu w gromadzie Święciechowa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Obecnie (2014) wieś znajduje się w gminie Święciechowa, powiecie leszczyńskim, województwie wielkopolskim.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Z 1737 pochodzą zapiski na temat kościoła we wsi, który należał do parafii protestanckiej. W 1856 zbudowano linię kolejową we wsi. W 1930 stan kościoła był bardzo zły. W 1929 postanowiono zbudować nowy kościół i zburzono poprzedni. Nowa świątynia została poświęcona 26 października 1930[8]. Po II wojnie światowej kościół trafił do rąk katolików i w 1946 został poświęcony na potrzeby kultu katolickiego. Do dzisiaj służy parafii rzymskokatolickiej[8].

Gospodarka i Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Przez Lasocice przebiega bardzo długa droga z północy na południe, prowadząca dalej do Święciechowy (ok. 3 km). Droga krajowa nr 12 przecina wieś z zachodu na wschód. Prowadzi ona do Leszna (ok. 4 km).

W Lesznie znajduje się najbliższe lotnisko, jednak jest ono wykorzystywane głównie przez szybowce. Większy port lotniczy znajduje się w odległości ok. 70 km - Port lotniczy Poznań-Ławica.

We wsi znajduje się czynna stacja kolejowa na linii kolejowej nr 14 Leszno - Głogów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66690
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 640 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. a b c d e f Gąsiorowski 1992 ↓, s. 575-577.
  7. Gąsiorowski 1992 ↓, s. 581-592.
  8. a b Informacja z witryny parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Lasocicach (dostęp: 17-11-2014).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]