French
DeutschLas Białołęka Dworska – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Fragment lasu Białołęka Dworska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Dzielnica | |
| Powierzchnia | ok. 250 ha |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°21′04″N 21°00′19″E/52,351111 21,005278 | |
Las Białołęka Dworska – kompleks leśny w północno-wschodniej części Warszawy, w dzielnicy Białołęka, na terenie osiedla Białołęka Dworska.
Jest czwartym pod względem wielkości lasem na terenie miasta[1]. Zajmuje obszar ok. 250 hektarów.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Od północnego zachodu graniczy z lasami Choszczówki, od północy z lasami legionowskimi. Wraz z lasem Choszczówki wchodzi w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego Warszawa, który podlega pod Nadleśnictwo Jabłonna wchodzące w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych Warszawa[2].
Las Białołęka Dworska to siedlisko borowe z dominacją drzewostanu sosnowego i domieszką brzozy w wieku 30-50 lat[3]. Na terenie lasu spotyka się także inne gatunki drzew, m.in. dąb szypułkowy. Jego charakterystyczną cechą jest położenie znacznej części lasu na naturalnych wydmach śródlądowych. Jest siedliskiem wielu gatunków zwierząt i roślin. Do najważniejszych przedstawicieli ssaków należą lisy, dziki, sarny oraz zające. Coraz częściej okoliczne lasy odwiedzane są również przez gatunki występujące w rejonie Puszczy Kampinoskiej, takie jak łosie[4] i borsuki. Wśród ptaków spotkać można będącego pod ochroną dzięcioła czarnego. Często spotykane są wilgi, drozdy oraz sójki. Rzadziej zaobserwować można jastrzębia oraz kruki. Z gadów nierzadko natknąć można się na padalca. Występuje tam wiele gatunków grzybów, w tym borowiki, maślaki oraz podgrzybki[potrzebny przypis].
Przed II wojną światową na tym terenie dużą popularnością cieszyło się narciarstwo. Ze szlaków narciarskich korzystali przyjezdni z Warszawy oraz okolic. Na wzór górskich szlaków turystycznych wytyczone były szlaki narciarskie (łatwiejsze i trudniejsze), które prowadziły przez okoliczne wzniesienia aż do wsi Grabina czy Józefów koło Rembelszczyzny. Od wiosny do jesieni przyjeżdżały tam drużyny harcerskie, organizujące wycieczki oraz urządzające biwaki[5].
W roku 1944 na terenie kompleksu leśnego oraz na terenach pobliskich osiedli Płudy i Białołęka Dworska rozegrała się bitwa pancerna pomiędzy nacierającą od strony Radzymina Armią Czerwoną, a wycofującymi się jednostkami niemieckimi[5]. Osiedli broniły elitarna niemiecka 19 Dywizja Pancerna i oddziały 3 Dywizji Pancernej SS "Totenkopf" IV Korpusu Pancernego SS[6][7]. Po wojnie pozostało tam wiele sprzętu wojskowego, a także wraki pojazdów opancerzonych i czołgów. Jeden z ostatnich – znajdujący się w pobliżu ulicy Lidzbarskiej wrak niemieckiego czołgu Pantera – został prawdopodobnie pocięty i przetopiony na stal w Hucie Warszawa w połowie lat 70[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Las Białołęka Dworska. zielonamapa.waw.pl. [dostęp 2019-06-19].
- ↑ Lasy Państwowe: Leśny Kompleks Promocyjny.
- ↑ Dzielnica Białołęka: Tereny leśne.
- ↑ Łoś spacerował po Białołęce. Akcja strażników na Modlińskiej [online], Warszawa i Mazowsze - najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2021-12-19] (pol.).
- ↑ a b c Zdzisław Bzinkowski: Białołęka Dworska.
- ↑ Sobczak 1978 ↓, s. 247.
- ↑ Jan Bukowski: Białołęka Dworska, jaką zapamiętałem. [w:] Urząd Dzielnicy Białołęka m.st. Warszawy [on-line]. [dostęp 2019-06-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Sobczak: Lenino-Warszawa-Berlin. Wojenne dzieje 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.