Kultura ceramiki impresso-cardium – Wikipedia, wolna encyklopedia

Orientacyjny zasięg ceramiki impresso-cardium

Kultura ceramiki impresso-cardium – krąg archeologicznych kultur epoki neolitu z terenów wybrzeży południowo-zachodniej Europy datowany na VII do V tysiąclecia p.n.e. Jedna z pierwszych kultur neolitycznych Europy[1]. Nazwa pochodzi od charakterystycznego sposobu zdobienia glinianych naczyń poprzez odciskanie krawędzi muszli sercówki jadalnej "cardium"[2].

Występowanie w izolowanych grupach świadczy o rozprzestrzenianiu się drogą morską. W płd.-wsch. Włoszech grupa Molfetta, na Sycylli grupa Stentinello. Obszary płn.-zach. Włoch i Płd. Francji tworzą ciągłe pasmo kulturowe, na obszarze Hiszpanii wyodrębnia się grupę Montserrat. Kultura sięgała do Portugalii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999, str. 166
  2. ↑ Joachim Śliwa (red.), Wielka Historia Świata, t. II Od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Fogra, Kraków 2004, str. 117

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kultura_ceramiki_impresso-cardium&oldid=73093138”