Kuba Sienkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakub Sienkiewicz

Jakub Sienkiewicz (2015)
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1961 Warszawa
Instrumenty	gitara
Gatunki	rock, pop-rock, piosenka autorska
Zawód	muzyk, lekarz
Wydawnictwo	Zic Zac, PolyGram Polska, Universal Music Polska, Warner Music Poland
Powiązania	Jacek Sienkiewicz, Katarzyna Sienkiewicz
Zespoły
Elektryczne Gitary
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Jakub Wojciech Sienkiewicz (ur. 24 listopada 1961^[1] w Warszawie) – polski muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta i autor tekstów, z wykształcenia lekarz neurolog, posiadający stopień doktora nauk medycznych^[2].

W latach 80. działacz Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Przewodniczący Rady Polskiej Fundacji Muzycznej^[3].

Lider zespołu Elektryczne Gitary, z którym wylansował wiele przebojów oraz sprzedał ponad 1 mln płyt^[4].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

W 1977 wraz z Piotrem Łojkiem założył akustyczny zespół SPIARDL (Stowarzyszenie Piosenkarzy i Artystów Robotniczych Działaczy Ludowych), z którym dokonał swoich pierwszych nagrań – zarejestrował piosenki: „Dziki” (1978), „Tatusia” (1979), „Piosenka polityczna”, „Trzecia Macocha” i „Głowy Lenina” (1982). Po dołączeniu do zespołu Mirosława Jędrasa i zmianie nazwy na Zuch Kozioł w latach 80. wzięli udział na przeglądzie piosenek w klubie Medyk. Sienkiewicz w tym okresie występował także jako gitarzysta solowy w zespole Niepodległość Trójkątów Andrzeja Zeńczewskiego i w Orkiestrze Na Zdrowie Jacka Kleyffa. Grał także samodzielne koncerty m.in. na strajkach studenckich. W 1987 został współzałożycielem zespołu Miasto, który łączył stylistyki rockową i ska. Z grupą wykonywał utwory, takie jak np. „Widmo” i „Człowiek z liściem”. Po zagraniu dwóch koncertów formacja rozpadła się w 1989.

Zachęcony przez Rafała Kwaśniewskiego, ówczesnego muzyka Kultu^[5], w 1990 założył zespół Elektryczne Gitary, do czego skłoniły go problemy finansowe^[6]. 2 października 2010 zagrał z Elektrycznymi Gitarami na XXX-leciu Niezależnego Zrzeszenia Studentów, w którym działał w latach 80.

Poza działalnością w formacji występuje solowo oraz pisze piosenki do polskich filmów i produkcji telewizyjnych. W 1994 nakładem wydawnictwa PLJ ukazała się krótka książka pt. Jestem z drowy, zawierająca teksty piosenek, które były opatrzone komentarzami Sienkiewicza, a także wywiady z nim o muzyce, medycynie i życiu prywatnym. We współpracy z reżyserem Mirosławem Dembińskim stworzył film A ty co? (1998), w którym piosenki Elektrycznych Gitar zostały zilustrowane dokumentalnymi obrazami współczesnej Polski, a Sienkiewicz wystąpił w kilku scenach. Film otrzymał Nagrodę Specjalną Festiwalu Mediów w Łodzi. W 1999 utwór Sienkiewicza „Od morza do morza” znalazł się na składance pt. Jedna rasa – ludzka rasa: Muzyka przeciwko rasizmowi II wydanej przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”^[7]. Zagrał epizodyczne role w komediach Olafa Lubaszenki: Chłopaki nie płaczą (2000) i Poranek kojota (2001).

Współpracuje ze sceną kabaretowo-muzyczną, Śmietanką Łowicką i Sceną Kabaretową Marka Majewskiego. Wielokrotnie występował na festiwalu OPPA. Jako felietonista publikował m.in. w miesięcznikach: „Charaktery”, „Sukces” i „Muza”, a także w kwartalniku Primum homo. W latach 2002–2006 był wiceprezesem Rady Programowej rozgłośni Radio dla Ciebie.

W 2013 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8].

Kariera medyczna[edytuj | edytuj kod]

W 1986 ukończył Akademię Medyczną w Warszawie. Następnie uzyskał specjalizację drugiego stopnia z neurologii. W 1995 uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. Zaburzenia gałkoruchowe w chorobie Parkinsona. Jego promotorem był Hubert Kwieciński. Pracował jako adiunkt w Klinice Neurologii WUM^[2].

Jest autorem Poradnika dla osób z chorobą Parkinsona^[9].

Jest członkiem Movement Disorder Society.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty i ma pięcioro dzieci^[10]. Jego syn Jacek i córka Katarzyna współtworzą zespół folk-popowy Kwiat Jabłoni^[11]. Jest bratankiem aktorki Krystyny Sienkiewicz^[12].

W wywiadzie dla „Polityki” w 2023 potwierdził, że jest ateistą^[13].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Elektryczne Gitary, w sekcji Dyskografia.

Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]

• Od morza do morza (1994, Zic-Zac)
• Źródło (1998, PolyGram Polska)
• Studio szum (2000, Universal Music Polska)^[14]
• Kup pan cegłę – dla Amnesty International (2001, Universal Music Polska)^[15]
• Powrót brata (2003, Universal Music Polska)^[16]
• Fikcja solo (2004, wyd. własne)
• Plaga (2005, wyd. własne)
• Czarny walc (2010, wyd. własne)

Wraz z grupą Trawnik[edytuj | edytuj kod]

• Czarodzieje (1995, S.P. Records)

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

Muzyczne

• Kuba Sienkiewicz, Jestem z drowy, Warszawa : Wydawnictwo PLJ, 1994, ISBN 83-7101-166-0.
• Jakub Sienkiewicz, Piosenki, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004.
• Kuba Sienkiewicz, Kubatura, czyli Elektryczne wagary, Warszawa : Wydawnictwo Czerwone i Czarne, 2015, ISBN 978-83-7700-176-9.

Medyczne

• Jakub Sienkiewicz, Poradnik dla osób z chorobą Parkinsona, Warszawa : Stołeczne Stowarzyszenie Osób z Chorobą Parkinsona, 1999, 2016, ISBN 83-912344-0-1, ISBN 978-83-925855-3-4.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Kompozytor[edytuj | edytuj kod]

• 1996 – Odjazd (program TV Andrzeja Zaorskiego)
• 1997 – Pokój 107 (serial TV)
• 1997 – Kiler (film komediowy)
• 1998 – A ty co? (film średniometrażowy)
• 1998 – Spona (film komediowy, ekranizacja książki Niziurskiego)
• 1999 – Kiler-ów 2-óch (film komediowy)
• 1999 – Ja, Malinowski (serial TV)
• 1999 – Taksówka Jedynki (serial TV)
• 2002 – Kariera Nikosia Dyzmy (film komediowy)
• 2005 – Emilia (film komediowy)

Aktor (gościnnie)[edytuj | edytuj kod]

• 1999 – Chłopaki nie płaczą, jako lekarz
• 2001 – Poranek kojota, jako doktor

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Kuba Sienkiewicz w bazie Filmweb

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona internetowa Elektrycznych Gitar