Krzysztof Szekalski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Szekalski (ur. 1976 w Białymstoku) – aktor teatralny i filmowy, dramatopisarz i reżyser^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

Absolwent krakowskiej PWST z 2000 roku. W latach 2000–2006 należał do zespołu Teatru Dramatycznego w Warszawie, na którego deskach zagrał w spektaklach Krystiana Lupy: Fotografa w „Ausloschung – Wymazywaniu” Thomasa Bernharda i Siemiona Miedwiedienko w „Niedokończonym utworze na aktora” według Antoniego Czechowa; a także między innymi: Susła w „Alicji w krainie czarów” Lewisa Carrolla w reżyserii Tomasza Hynka oraz Hagena w „Czasie kochania czasie umierania” Fritza Katera w reżyserii Tomasza Gawrona. Grał także w warszawskim Teatrze Wytwórnia w „Polowaniu na szczury” Petera Turrini w reżyserii Thomasa Harzema, „O lepszy świat” Rolanda Schimmelpfenniga w reżyserii Thomasa Harzema i w „1234 Baba Jaga patrzy” na motywach dramatu Pawła Demirskiego w reżyserii zespołu. Ma na swoim koncie także role w serialach, między innymi w „Dwóch stronach medalu”, „Czasie honoru” i „Ojcu Mateuszu”^[2].

Działalność dramatopisarska i dramaturgiczna[edytuj | edytuj kod]

Autor kilku tekstów dramaturgicznych realizowanych w polskich teatrach: monodramu „Samospalenie” (2013 w Teatrze Praga i 2016 w Teatrze Ateneum), „Wietnam” (Teatr Powszechny w Warszawie), „Po co psuć i tak złą atmosferę” (Teatr Wybrzeże). Jako dramaturg Katarzyny Kalwat zrealizował eksperymentalny spektakl „Grotowski Non-Fiction” w koprodukcji Teatru Polskiego we Wrocławiu i Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]