Kryzys międzynarodowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kryzys międzynarodowy – stan destabilizacji i napięcia pomiędzy uczestnikami stosunków międzynarodowych, ze względu na starcie interesów będących racją stanu, wykraczające poza poziom akceptowalny przez nich w pokojowym współistnieniu.

Trudności w porozumiewaniu się stron z powodu wyczerpania dyplomatycznych rozwiązań mogą spowodować użycie sił i środków na rzecz interesu państwa. Kryzys może się przerodzić w konflikt międzynarodowy lub wojnę. Kryzys międzynarodowy poprzedza konflikt międzynarodowy lub stanowi jego pierwszą fazę[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Erhard Cziomer: Współczesne Stosunki Międzynarodowe. Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, 2014, s. 23-24. ISBN 978-83-7571-376-3.