French
DeutschKrystyna Sibińska – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1962 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, inżynier |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | posłanka na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji (od 2011) |
| Partia | |
Krystyna Mieczysława Sibińska z domu Małyszko (ur. 12 czerwca 1962 w Złocieńcu) – polska działaczka samorządowa, inżynier i polityk, w latach 2008–2011 przewodnicząca Rady Miasta Gorzów Wielkopolski, posłanka na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Szkołę średnią ukończyła w Drawsku Pomorskim. W 1987 została absolwentką budownictwa na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej. W tym samym roku zamieszkała w Gorzowie Wielkopolskim. Przez kilkanaście lat była zatrudniona w Gorzowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego „Gobex”, dochodząc do stanowiska zastępcy dyrektora. Pracowała także jako nauczyciel zawodowy i prowadziła własną działalność gospodarczą. W 2002 przeszła do pracy w administracji samorządowej jako kierownik Wydziału Rozwoju Gospodarczego w Urzędzie Miasta i Gminy w Witnicy.
Zaangażowała się w działalność Platformy Obywatelskiej, w 2002 bez powodzenia ubiegała się o mandat radnej Gorzowa Wielkopolskiego (z ramienia lokalnej koalicji Razem dla Gorzowa). Była wybierana na radną w kolejnych wyborach samorządowych (w 2006[1] i w 2010[2]). W 2008 powołano ją na stanowisko przewodniczącej rady miasta, utrzymała tę funkcję także w 2010. W tym samym roku bezskutecznie ubiegała się o urząd prezydenta miasta.
W wyborach parlamentarnych w 2011 uzyskała mandat poselski jako kandydatka z listy PO, otrzymując 8756 głosów w okręgu lubuskim[3]. W 2014 ponownie bez powodzenia kandydowała na prezydenta Gorzowa Wielkopolskiego.
W wyborach parlamentarnych w 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 6868 głosów[4]. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Infrastruktury oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa[5]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 16 089 głosów[6]. W 2023 utrzymała mandat poselski na kolejną kadencję, dostała wówczas 19 415 głosów[7]. W Sejmie X kadencji objęła funkcję wiceprzewodniczącej KP KO i wiceprzewodniczącej Komisji Infrastruktury, zasiadła również w Komisji Finansów Publicznych[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2011-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2011-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-11-01].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-08-01].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2024-02-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2023-10-18].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 384.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-08-01].