Krystyna Jakowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krystyna Jakowska
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1938
Wilno

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej XX w.
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1968

Habilitacja

1983

Profesura

27 grudnia 1993[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Uniwersytet w Białymstoku

Krystyna Maria Jakowska (ur. 24 czerwca 1938 w Wilnie) – polska historyk literatury.

W latach 1956–1961 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Doktoryzowała się w 1968 rozprawą o powieści Sól ziemi autorstwa Józefa Wittlina, zaś habilitowała w 1983 na podstawie książki Powrót autora. Renesans narracji auktorialnej w polskiej powieści międzywojennej. W 1991 została profesorem UMK, zaś w 1993 otrzymała tytuł naukowy profesora. W 1998 podjęła pracę na Uniwersytecie w Białymstoku, gdzie w latach 1999–2009 kierowała Zakładem Historii Literatury Międzywojennej i Współczesnej Instytutu Filologii Polskiej[2].

Zajmowała się głównie prozą polską XX w. Wydała prace: Z dziejów ekspresjonizmu w Polsce. Wokół „Soli ziemi” (1997), Powrót autora. Renesans narracji auktorialnej w polskiej powieści międzywojennej (1983), Międzywojenna powieść perswazyjna (1992), Podręczny słownik pisarzy polskich (2006). Publikowała też w czasopismach: „Twórczość”, „Pomorze”, „Kultura”, „Pamiętnik Literacki”, „Polonistyka”, „Przegląd Artystyczno-Literacki”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. Krystyna Maria Jakowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-11-17].[martwy link]
  2. Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny. Alicja Szałagan (redaktor). T. 1. Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna; Instytut Badań Literackich PAN, 2011, s. 102-103. ISBN 978-83-61750-11-6.