Kris Peeters – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kris Peeters
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1962
Ruisbroek

Premier Flandrii
Okres

od 2007
do 2014

Przynależność polityczna

CD&V

Poprzednik

Yves Leterme

Następca

Geert Bourgeois

Kris Peeters (z lewej) i Piet Vanthemsche (2009)

Kris Peeters (ur. 18 maja 1962 w Ruisbroek) – belgijski i flamandzki polityk, prawnik, od 2007 do 2014 minister-prezydent Regionu Flamandzkiego (premier Flandrii), w latach 2014–2019 wicepremier i minister w rządzie federalnym, eurodeputowany IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się na uniwersytetach w Antwerpii, ukończył prawo na Universitaire Instelling Antwerpen (UIA), a także filozofię na Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius Antwerpen (UFSIA).

Krótko praktykował jako prawnik. Od 1988 był zatrudniony w NCMV (Nationaal Christelijk Middenstand Verbond), krajowej organizacji skupiającej osoby prowadzące własną działalność gospodarczą oraz małą i średnią przedsiębiorczość. Był doradcą podatkowym w tym zrzeszeniu, następnie dyrektorem ds. badań. Od 1994 pełnił funkcję sekretarza generalnego. W 1999 organizacja przekształciła się w UNIZO (Unie van Zelfstandige Ondernemers), zaś Kris Peeters objął w niej stanowisko dyrektora zarządzającego. Jednocześnie zaangażował się w działalność Chrześcijańskiej Partii Ludowej (od 2001 pod nazwą Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie).

W 2004 uzyskał mandat posła do Parlamentu Flamandzkiego. Zrezygnował z funkcji w UNIZO, obejmując urząd ministra robót publicznych, energii i środowiska w regionalnym rządzie Yves'a Leterme. W 2006 Kris Peeters został radnym miejskim w Puurs, a rok później wybrano go do Izby Reprezentantów. Mandatu w parlamencie federalnym nie objął w związku z nominacją na stanowisko premiera Flandrii w dniu 28 czerwca 2007 (gdzie zastąpił Yves'a Leterme). Przejął także obowiązki regionalnego ministra reformy instytucjonalnej, rolnictwa, rybołówstwa i rozwoju wsi, a od 22 września 2008 także ministra spraw administracyjnych, polityki zagranicznej, mediów i turystyki. 13 lipca 2009, po zwycięstwie chadeków w wyborach regionalnych, po raz drugi został ministrem-prezydentem rządu flamandzkiego, przejmując nadto odpowiedzialność za sprawy rolnictwa, polityki zagranicznej i gospodarki. Zakończył urzędowanie 25 lipca 2014, pozostając posłem regionalnego parlamentu.

W toku negocjacji koalicyjnych wymieniano jego kandydaturę do urzędu premiera. Kandydatura ta upadła, gdy flamandzkim chadekom przypadło stanowisko nowego komisarza europejskiego. Ostatecznie w nowym rządzie, na czele którego stanął Charles Michel, Krisowi Peetersowi powierzono stanowiska wicepremiera oraz ministra pracy, gospodarki i ochrony konsumentów[1]. W grudniu 2018 powierzono mu dodatkowo kwestie przeciwdziałania ubóstwu, osób niepełnosprawnych i równych szans[2].

W 2019 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[3]. W związku z tym w czerwcu tegoż roku ustąpił z funkcji rządowych ze skutkiem na 1 lipca 2019[4]. Odszedł z PE w styczniu 2021, kiedy to został powołany na wiceprezesa Europejskiego Banku Inwestycyjnego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wie is wie in de regering-Michel?. standaard.be, 10 października 2014. [dostęp 2014-10-10]. (niderl.).
  2. Overzicht: dit is de nieuwe Belgische regering. demorgen.be, 9 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-15]. (niderl.).
  3. Européennes 2019: voici les 21 eurodéputés belges. rtbf.be, 27 maja 2019. [dostęp 2019-06-29]. (fr.).
  4. Wouter Beke vervangt Kris Peeters in de federale regering. vrt.be, 27 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-29]. (niderl.).
  5. Kris Peeters appointed as new Vice-President of the European Investment Bank. eib.org, 12 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-13]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]