Królestwo Irlandii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Królestwo Irlandii
Kingdom of Ireland
Ríoghacht Éireann
	1542–1800
Flaga	Herb
Stolica	Dublin
Ustrój polityczny	monarchia
Pierwszy król	Henryk VIII Tudor
Ostatni król	Jerzy III Hanowerski
Powierzchnia ; • całkowita	; 81 638 km²
Liczba ludności (1700); • całkowita ; • gęstość zaludnienia	; 3 000 000; 37 osób/km²
Ustawa Crown of Ireland Act 1542	1542
Włączenie do Zjednoczonego Królestwa	1 stycznia 1801

Królestwo Irlandii (ang. Kingdom of Ireland; irl. Ríoghacht Éireann) – państwo istniejące w latach 1542–1800 na terenie wyspy Irlandii.

Państwo powstało w momencie uchwalenia ustawy z 1542 r. w parlamencie Królestwa Irlandii, według której królem Irlandii został Henryk VIII Tudor^[1]. Królestwo przestało istnieć, gdy na mocy ustawy z 1800 r., zostało połączone z Królestwem Wielkiej Brytanii, tworząc od 1 stycznia 1801 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osobny artykuł: Historia Irlandii.

Neil Hegarty: Story of Ireland. Londyn: BBC Books, 2011. ISBN 978-1-849-90246-5.