Korytarz humanitarny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Korytarz humanitarny – tymczasowa strefa zdemilitaryzowana, która ma umożliwić bezpieczny transport uchodźców lub pomocy humanitarnej na zagrożonym terenie[1]. Inicjatorem może być jedna ze stron konfliktu lub też strona niezaangażowana w konflikt (np. Organizacja Narodów Zjednoczonych)[2]. Korytarze humanitarne pozwalają obserwatorom ONZ, dziennikarzom czy organizacjom pozarządowym dotrzeć do miejsc, w których toczą się walki i gdzie mogą być popełniane zbrodnie wojenne[3].

Przykładowe korytarze humanitarne[edytuj | edytuj kod]

  • Korytarze humanitarne dla uchodźców z Ukrainy[4]

Bezpieczne obszary ONZ[edytuj | edytuj kod]

Bezpieczne obszary ONZ (UN Safe Areas) to korytarze humanitarne utworzone w 1993 roku na terytorium Bośni i Hercegowiny podczas wojny w Bośni na mocy uchwał Rady Bezpieczeństwa ONZ.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Magdalena Półtorak, Korytarze humanitarne/PSPW jako bezpieczny kanał dostępu do UE. Abstrakcja czy mniejsze zło?, [w:] Izabela Kraśnicka (red.), Prawo międzynarodowe. Teoria i praktyka, Warszawa: C.H.Beck, 2020.
  2. "Security Council hears conflicting Russian, Georgian views of worsening crisis". Rada bezpieczeństwa ONZ. un.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-12)].
  3. Home - Humanitarian Corridor [online], web.archive.org, 6 marca 2022 [dostęp 2022-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-06].
  4. Ukraina. Wicepremier: w poniedziałek otworzymy 10 korytarzy humanitarnych [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2022-05-09] (pol.).