Korneliusz (staroobrzędowy metropolita moskiewski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Konstantin Titow | |
Metropolita moskiewski i całej Rusi | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 sierpnia 1947 |
Zwierzchnik Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej | |
Okres sprawowania | od 2005 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne | 14 maja 2005 |
Diakonat | 1997 |
Prezbiterat | 7 maja 2004 |
Nominacja biskupia | 21 października 2004 |
Sakra biskupia | 2005 |
Data konsekracji | 2005 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
|
Korneliusz, imię świeckie Konstantin Iwanowicz Titow (ur. 1 sierpnia 1947 w Oriechowie-Zujewie) – hierarcha staroobrzędowy, zwierzchnik Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej.
Po ukończeniu VIII klasy, z powodu trudnej sytuacji rodzinnej, podjął pracę zarobkową w zakładach odlewniczo-mechanicznych w rodzinnym mieście. Równolegle kontynuował edukację w szkole wieczorowej, następnie w technikum i instytucie mechaniki samochodowej w Moskwie, który ukończył w 1976. W 1991 został przewodniczącym rady parafialnej parafii Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej w Oriechowie-Zujewie. W 1997 metropolita moskiewski i całej Rusi Alimpiusz wyświęcił go na diakona-celibatariusza. 7 maja 2004 w soborze Opieki Matki Bożej w Moskwie metropolita moskiewski i całej Rusi Adrian wyświęcił go na kapłana i skierował do pracy duszpasterskiej w cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Oriechowie-Zujewie.
21 października 2004 Uświęcony Sobór Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej nominował go na biskupa kazańskiego i wiackiego. 14 maja 2005 ks. Konstantin Titow złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Korneliusz. Chirotonię biskupią przyjął w tym samym roku z rąk metropolity Adriana, biskupów nowosybirskiego Sylwana, kiszyniowskiego Eumeniusza i dalekowschodniego Hermana.
18 października 2005 Uświęcony Sobór, zwołany po śmierci metropolity Adriana, wybrał biskupa Korneliusza na jego następcę.
Poglądy[edytuj | edytuj kod]
Korneliusz otwarcie popiera inwazja Rosji na Ukrainę i popiera działania rosyjskiej armii. Twierdził, że ludzie na Ukrainie są rzekomo zabijani tylko dlatego, że myślą i mówią po rosyjsku. Korneliusz wezwał stronę ukraińską do złożenia broni i "powstrzymania ludobójstwa, szaleństwa"[1].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ «Град» божий. Nowaja gazieta, 2022-03-08. [dostęp 2023-02-09].