Kordyliera Środkowa (Kolumbia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kordyliera Środkowa
Ilustracja
Wulkan Nevado del Ruiz
Kontynent

Ameryka Południowa

Państwo

 Kolumbia

Najwyższy szczyt

Nevado del Huila (5364 m n.p.m.)

Jednostka dominująca

Andy

Sąsiednie pasma

Kordyliera Zachodnia, Kordyliera Wschodnia

Mapa pasma górskiego
Kordyliera Środkowa na tle Kolumbii
Położenie na mapie Kolumbii
Mapa konturowa Kolumbii, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kordyliera Środkowa”
4,85°N 75,80°W/4,850000 -75,800000

Kordyliera Środkowa (hiszp. Cordillera Central) – pasmo górskie w Kolumbii, część Andów. Rozciąga się z północy na południe na długości około 1000 km, pomiędzy Kordylierą Zachodnią, od której oddziela ją dolina rzeki Cauca, a Wschodnią, oddzieloną doliną rzeki Magdalena[1][2].

W paśmie znajduje się kilka czynnych wulkanów, w tym najwyższy szczyt – Nevado del Huila (5364 m n.p.m.), a także m.in. Nevado del Ruiz (5311 m n.p.m.), Nevado del Tolima (5215 m n.p.m.), Nevado de Santa Isabel (5100 m n.p.m.) oraz Nevado del Quindío (4760 m n.p.m.)[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cordillera Central. Peakbagger.com. [dostęp 2018-03-13]. (ang.).
  2. a b Joyce A. Quinn, Susan L. Woodward: Earth's Landscape: An Encyclopedia of the World's Geographic Features: An Encyclopedia of the World's Geographic Features – Volume I: A–L. ABC-CLIO, 2015, s. 36. (ang.).
  3. Nevado del Huila [online], www2.sgc.gov.co [dostęp 2023-08-06].