Kopalnia Węgla Kamiennego „Piast” (Bieruń) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kopalnia Węgla Kamiennego Piast
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Adres	ul. Granitowa 16; 43-155 Bieruń
Data założenia	1972
Zatrudnienie	5544 (2014)
	Dane finansowe
Wynik netto	26,8 mln zł (I poł. 2014)
	Położenie na mapie Bierunia KWK Piast
	Położenie na mapie Polski KWK Piast
	Położenie na mapie województwa śląskiego KWK Piast
	Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego KWK Piast
	50°05′02,2″N 19°09′50,5″E/50,083944 19,164028
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Kopalnia Węgla Kamiennego Piast (początkowo Bieruń Nowy^[1]) – polska kopalnia węgla kamiennego znajdująca się w Bieruniu, działająca samodzielnie od 1972 do 1 lipca 2016 roku, obecnie ruch Kopalni Węgla Kamiennego Piast-Ziemowit.

Obecnie w granicach kopalni pozostaje obszar górniczy o powierzchni 78,873 km². Podzielony jest na dwa rejony:

„Ruch I” – obejmuje gminy: Bieruń, Bojszowy, Chełm Śląski, Chełmek, Lędziny i Oświęcim.
„Ruch II” – obejmuje gminy: Bieruń, Bojszowy, Brzeszcze i Miedźna.

Kopalnia w I półroczu 2014 r. zatrudniała 5544 pracowników, a wypracowany zysk wynosił 15,97 zł na tonie wydobytego węgla^[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kopalnia została zbudowana w latach 1972–1975 i należała do Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. W 1975 r. ruszyła pierwsza ściana wydobywcza. W 1979 r. roczne wydobycie kopalni wynosiło około 3 217 269 ton. Po wprowadzeniu stanu wojennego na poziomie 650 m około dwóch tysięcy górników rozpoczęło 14 grudnia 1981 r. najdłuższy w powojennym górnictwie podziemny strajk, który był protestem przeciw militaryzacji kopalni oraz zawieszeniu działalności wszelkich organizacji i stowarzyszeń. Do końca protestu wytrwało pod ziemią ponad tysiąc osób. Strajkujący wyjechali na powierzchnię 28 grudnia 1981 r., po uzyskaniu od władz gwarancji bezpieczeństwa. Od 1982 r. przejęta została przez Zjednoczenie Kopalń Węgla Kamiennego w Mysłowicach. W 1990 r. wydobycie uzyskiwało się z 18 ścian. Od 1993 r. kopalnia wchodzi w skład Nadwiślańskiej Spółki Węglowej. 1 lipca 2000 r. do kopalni przyłączono KWK Czeczott jako „Ruch II”. 1 lipca 2016 r. KWK Piast została połączona z KWK Ziemowit, tworząc jedną kopalnię – KWK Piast-Ziemowit^[3].

Charakterystyka kopalni[edytuj | edytuj kod]

W latach 2003–2016 KWK Piast należała do spółki Kompania Węglowa S.A. i zatrudniała 7000 pracowników. Od 2016 r. należy do Polskiej Grupy Górniczej sp. z o.o. Ma zdolność wydobywczą ok. 5 500 000 ton rocznie. Jako pierwsza kopalnia węgla kamiennego w Polsce KWK Piast otrzymała w 2002 r. certyfikat zgodności Systemu Zarządzania Jakością z Normą ISO 9001:2000. Produkuje węgiel o nazwie „retopal” (retopal to rodzaj miału o obniżonej zawartości siarki). Za produkcję tego ekologicznego węgla otrzymała nagrodę specjalną na IV Tyskich Targach Budownictwa i Przedsiębiorczości oraz „Złoty Liść” za technologię PRO-EKO na II Powiatowych Targach Przedsiębiorczości i Ekologii w powiecie bieruńsko-lędzińskim. Na III Powiatowych Targach Przedsiębiorczości i Ekologii 2005 r. w Imielinie kopalnia zdobyła wyróżnienie za workowany, wzbogacony węgiel o nazwie „retopal”. 22 czerwca 2005 r. w Teatrze Śląskim w Katowicach w IV edycji konkursu o „Ekolaury Polskiej Izby Ekologii” otrzymała Statuetkę „Ekolaurów” autorstwa znanego rzeźbiarza prof. Jacka Sarapaty.

Kopalnia posiada unikatową w skali europejskiej linię paczkującą o wydajności 9 ton surowca na godzinę. Pakowany jest on do 25-kilogramowych worków. W celu utrzymania zakładu i takiej samej wysokości zatrudnienia planuje się zakończenie eksploatacji w rejonie „Ruch II” i przemianę kopalni w zakład przetwórczy produkujący „retopal”.