Kool Moe Dee – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kool Moe Dee
Imię i nazwisko

Mohandas Dewese

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1962
Nowy Jork

Gatunki

Hip-hop

Zawód

Raper

Aktywność

od 1976

Wydawnictwo

Jive/BMG

Strona internetowa

Mohandas Dewese (ur. 8 sierpnia 1962 w Nowym Jorku) – amerykański raper lepiej znany pod pseudonimem Kool Moe Dee, jeden z pionierów gatunku hip-hop. Był jednym z pierwszych raperów, który zdobyli Nagrodę Grammy oraz pierwszym, który wystąpił podczas ceremonii rozdania[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początek kariery[edytuj | edytuj kod]

Kiedy Dewese uczęszczał do liceum razem ze swoimi kolegami Special K, DJ Easy Lee oraz L.A. Sunshine założył grupę Treacherous Three, która występowała na miejscowych imprezach[1]. Grupa zadebiutowała wydanym w 1980 roku nakładem wytwórni Enjoy Records singlem "The New Rap Language"[2]. Zespół był jednym z pierwszych, który przykładał dużą wagę do technicznego pisania tekstów.

W grudniu 1981 roku doszło do jednego z największych rapowych pojedynków między Kool Moe Dee a Busy Bee Starskim. Podczas jednej z imprez organizowanych w tamtym czasie na Harlemie odbywał się konkurs pojedynków freestyleowych, w których udział brał Busy Bee. Podczas jednej z takich walk, ktoś z tłumu krzyknął "Masz szczęście, że nie startuje z tobą Kool Moe Dee", wtedy raper zdenerwował się i zaczął obrażać Dewesea[3]. Kool Moe Dee nie chcąc zostać dłużny wszedł na scenę i rozpoczął walkę na rymy. W późniejszym wywiadzie raper powiedział:

Najbardziej szaloną rzeczą z tego wszystkiego jest to, że nigdy z nim nie miałem żadnego problemu. W zasadzie on i Spoonie G byli naprawdę spoko podczas wspólnego nagrywania. On i L.A. Sunshine również współpracowali ze sobą, więc to, że są równymi gośćmi tylko nas umacniało przed tą bitwą[3].

Cała walka uznawana jest za przełomowy moment w historii całej kultury hip-hopowej oraz kluczowy moment bitew freestyleowych[4]. Inny amerykański raper KRS-One powiedział o tym zdarzeniu:

To jest ta zmiana warty. Jeśli Kool Moe Dee przegrałby tę bitwę nic z tego co mówimy dzisiaj, nie byłoby powiedziane. To jak mówimy, nic, to by po prostu nie istniało. Wszyscy musielibyśmy dzisiaj zaczynać rym od: Bom didi bom di beng di beng dibi dibi[2].

W 1981 roku Treacherous Three podpisao kontrakt z Sugar Hill Records razem z takim grupą jak Grandmaster Flash and the Furious Five. W 1984 roku wystąpił razem ze swoim zespołem w filmie Rytm ulicy w reżyserii Stana Lathana. Był to pierwszy film poświęcony kulturze hip-hopowej. W tym samym roku grupa wydała swój debiutancki długogrający album zatytułowany po prostu The Treacherous Three.

Kariera solowa[edytuj | edytuj kod]

W 1985 roku po rozpadzie The Treacherous Three, oraz po ukończeniu studiów Kool Moe Dee postanowił rozpocząć karierę solową. W 1986 roku ukazała się pierwsza solowa płyta zatytułowana Kool Moe Dee, która zadebiutowała na 86. miejscu notowania Billboard 200 oraz 23. miejscu listy Top R&B/Hip-Hop Albums[5]. Płyta została dobrze przyjęta zarówno przez fanów jak i krytyków muzycznych. Drugie wydawnictwo How Ya Like Me Now, które zostało wydane rok po debiutanckim albumie było najbardziej udaną płytą w całej dyskografii artysty, uplasowawszy się na 35. miejscu Billboard 200 i 4. miejscu Top R&B/Hip-Hop Albums. Płyta według Recording Industry Association of America uzyskała status platynowej[6]. Kolejny album Knowledge Is King ukazał się w 1989 roku i pomimo wyższych notowań płyta uzyskała tylko status złotej[6]. W tym samym roku Kool Moe Dee wystąpił gościnnie na albumie Quincy Jonesa, Back on the Block obok takich raperów jak Melle Mel, Big Daddy Kane oraz Ice T. Płyta ta w 1991 roku zdobyła Nagrodę Grammy w kategorii Album of the Year, a Kool Moe Dee zdobył nagrodę Grammy w kategorii Nagroda Grammy w kategorii Best Rap Performance by a Duo or Group za utwór Back on the Block[7]. Czwarty album Funke, Funke Wisdom ukazał się w 1991 roku i zadebiutował na 72. miejscu notowania Billboard 200 oraz 19. Top R&B/Hip-Hop Albums[5]. Na albumie pojawili się Chuck D z grupy Public Enemy oraz KRS-One. Ostatni album rapera Interlude ukazał się w 1994 roku lecz został słabo przyjęty przez krytyków.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Notowanie[5] Certyfikat[6]
(RIAA)
USA 200 USA R&B
1986 Kool Moe Dee 83 23
1987 How Ya Like Me Now 35 4
  • Platynowa
1989 Knowledge Is King 25 2
  • Złota
1991 Funke, Funke Wisdom 72 19
1994 Interlude — —

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b John Bush: Kool Moe Dee - AllMusic. AllMusic. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
  2. ↑ a b Kool Moe Dee - Old School Hip-Hop. rapstrefa.pl. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
  3. ↑ a b Kool Moe Dee Vs. Busy Bee, Harlem World, 1981 - Old School Hip-Hop. rapstrefa.pl. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
  4. ↑ A Bridge Between Two Eras: Kool Moe Dee as the Sole Survivor - The Best by Kool Moe Dee - Epinions.com. Epinions.com. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
  5. ↑ a b c Kool Moe Dee Album & Song Chart History - Billboard.com. Billboard. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
  6. ↑ a b c RIAA - Gold & Platinum - February 10, 2011. Recording Industry Association of America. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
  7. ↑ Kool Moe Dee - AllMusic. AllMusic. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kool_Moe_Dee&oldid=72266979”