Konwencja AETR – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: Tachometr.

Konwencję AETR (z francuskiego "Accord Européen sur les Transports Routiers")^[1] stosuje się dla międzynarodowego transportu drogowego wykonywanego w części poza obszarami: Unii Europejskiej, państwami Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz państwami będącymi stronami umowy AETR. Dotyczy ona zasad zatrudniania kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe, czasu pracy, oraz jego ewidencji. Polska przystąpiła do AETR w 1992 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ THE COUNCIL OF THE EUROPEANT.C.O.T.E. COMMUNITIES THE COUNCIL OF THE EUROPEANT.C.O.T.E., Council Regulation (EEC) No 3821/85 of 20 December 1985 on recording equipment in road transport, 20 grudnia 1985 (ang.).

[1] THE COUNCIL OF THE EUROPEANT.C.O.T.E. COMMUNITIES THE COUNCIL OF THE EUROPEANT.C.O.T.E., Council Regulation (EEC) No 3821/85 of 20 December 1985 on recording equipment in road transport, 20 grudnia 1985 (ang.).

[1]